تسلط گروه تروریستی طالبان بر افغانستان نه تنها باعث فروپاشی نظام سیاسی شد؛ بلکه نظام اقتصادی نیز در کنار دیگر موارد به گونه‌ی کامل از هم پاشید و مردم افغانستان با بحران شدید بشری مواجه شد، اما کمک‌های بشردوستانه‌ی بین‌المللی در مدت دوسال تسلط گروه طالبان مردم را تا این‌جا از خطر قحطی به گونه‌ی نسبی نجات داده است، اما کاهش و متوقف شدن کمک‌ها به دلیل محدویت گروه طالبان برای کار زنان در روند توزیع کمک‌های جهانی نگرانی بحران بشری و قحطی را چند برابر کرده است.
کشورهای کمک کننده و سازمان ملل متحد به خاطر سرکوب زنان و دختران در افغانستان و ادامه‌ی بحران‌های بیشتر در سراسر جهان، از کمک به افغانستان دست کشیده‌اند، (WFP) نهاد برنامه جهانی غذا بار اول در 26 حوت 1401 اعلام کرده بود که به دلیل کمبود بودجه ادامه‌ی کمک به چهار میلیون نفر در افغانستان کاهش خواهد یافت، اما بعد از آن سازمان‌های امداد رسان بارها نگرانی شان را در مورد کمبود بودجه و کاهش چشم‌گیر کمک‌های بین‌المللی ابراز کرده‌اند. نهاد برنامه جهانی غذا بار دیگر در شروع سال 1402هجری خورشیدی گفته بود که در صورت ادامه یافتن کاهش کمک‌ها، بیشتر از 9 میلیون نفر در افغانستان از دریافت کمک محروم خواهد شد.
به تازگی یک مقام ارشد ایالات متحده آمریکا، به خبرگزاری رویترز گفته است که به‌دلیل کاهش کمک‌ها، «مردم افغانستان سال بسیار سختی را پیش رو دارند.»
سامانتا پاور، مدیر سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا (USAID)، به این خبرگزاری گفته است که به‌دلیل ممنوعیت کار زنان در سازمان‌های بین‌المللی و حتا نهادهای سازمان ملل متحد، بودجه‌های کمکی به افغانستان کاهش یافته است.
به گفته‌ی سامانتا پاور؛ کشور آمریکا با تأمین بودجه برای کمک به اوکراین، از آغاز سال ۲۰۲۲ روبه‌رو است. او همچنان تأکید کرده است «واشنگتن باید امسال انتخاب‌های بسیار سختی در‌مورد کمک‌های بشردوستانه جهانی داشته باشد.»
کشور بریتانیا، بعد از آمریکا دومین کمک کننده‌ی بزرگ به افغانستان است که با وضع محدودیت گروه طالبان علیه زنان و منع‌کار زنان در روند امدادرسانی، بودجه‌ی کمکی خود را کاهش داده است، در صورت که بودجه‌ی کمکی این کشور در سال ۲۰۲۲، ۴۵۰ میلیون دالر بود و در سال ۲۰۲۳، به ۱۸۰ میلیون دالر برای افغانستان و پاکستان رسیده است، دولت بریتانیا دلیل این کاهش شدید بودجه را اولویت دادن به پناهجویان اوکراین و افغانستان در داخل خاک این کشور، عنوان کرده است.
سامانتا پاور در ادامه‌ی سخنانش گفته است که از این پس باید کشورهای دیگر برای کمک به افغانستان پیش‌قدم شوند، زیرا آمریکا در حال حاضر به‌دلیل بحران‌های غیرمنتظره مانند زلزله سوریه و ترکیه، جنگ در سودان و ادامه جنگ در اوکراین، بودجه زیادی را هزینه می‌کند. او همچنان علاوه کرده است «کشورهای حوزه خلیج فارس می‌توانند یکی از شرکای بالقوه برای کمک به افغانستان باشند.»
از آغاز سلطه‌ی گروه طالبان بر افغانستان، آمریکا با اهدای بیش از ۱.۲ میلیارد دالر برزگ‌ترین کمک کننده افغانستان بوده است و در سال ۲۰۲۳ که سازمان ملل با کمبود بودجه کمکی برای افغانستان مواجه است، آمریکا تا حال ۷۵ میلیون دالر به افغانستان کمک کرده است.
به ادامه‌ی نگرانی‌ها در مورد کمبود کمک‌ها و بحران قحطی در افغانستان، آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل در پایان نشست دو روزه دوحه در مورد افغانستان، این وضعیت را «خشک شدن بودجه» عنوان کرده و گفته است که سازمان ملل تعهد دارد که برای کمک به میلیون‌ها انسان نیازمند در افغانستان در این کشور بماند، اما از مجموع بودجه درخواستی ۴.۶ میلیارد دالری که برای رسیدگی به بحران افغانستان در سال ۲۰۲۳ نیاز است، فقط ۷ درصد آن تا اکنون تامین شده است.
با این همه مایکل مکال، رییس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا، با ارسال نامه‌ای به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل خواسته است از زنان افغانستان حمایت کند و طرح امدادرسانی سازمان ملل که فقط با کارمندان مرد اجرا شود را نپذیرذ.
آقای مکال در ادامه نوشته است: «ما فرمان طالبان در مورد ممنوعیت کار زنان در سازمان‌های غیردولتی و ملل متحد در افغانستان را محکوم می‌کنیم و از سازمان ملل می‌خواهیم تا با مخالفت و رد طرح فعالیتش توسط کارمندان مرد، به حمایت خود از زنان افغان ادامه دهد.»
او همچنان اضافه کرده است که هیچ رژیمی تا هنوز کار زنان را با سازمان ملل منع نکرده است. «این ممنوعیت حقوق اساسی زنان افغانستان را نقض می‌کند و تلاش‌های بشردوستانه در افغانستان را به خطر می‌اندازد.»
این در حالی است که سازمان‌های کمک رسان در مورد توزیع غیر عادلانه کمک‌های جهانی در افغانستان و دست‌برد گروه طالبان به این کمک‌ها ابراز نگرانی کرده و جان ساپکو سربازرس ویژه آمریکا در اموربازسازی افغانستان گفته بود که «کودکان افغانستان را گرسنه ولی طالبان را فربه/چاق می‌بیند.»
