شماری از جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان از سازمان ملل متحد می‌خواهند که به «تعامل ننگین» و «روابط پنهان»خود با گروه تروریستی طالبان پایان دهد.
شبکه مشارکت سیاسی زنان افغانستان در اعتراضی که امروز (سه شنبه، 26 ثور 1402 خورشیدی) در یک فضای سربسته برگزار کرده، از تعامل سازمان ملل متحد با گروه طالبان به شدت انتقاد کرده است.
در اعلامیه شبکه مشارکت سیاسی زنان افغانستان آمده است که با توجه به جنایت‌های گروه طالبان در 22 ماه گذشته علیه شهروندان افغانستان، به ویژه علیه زنان، انتظار می‌رفت که سازمان ملل متحد و جامعه‌ی جهانی به طور جدی علیه گروه طالبان ایستاد شوند و مطابق منشور سازمان ملل متحد و قوانین بین‌المللی، از حقوق مردم افغانستان دفاع می‌کرد و از تمامی امکانات علیه این گروه کار می‌گرفت.
در اعلامیه افزوده شده که بر خلاف تصور، اما سازمان ملل و جامعه‌ی جهانی نه تنها گروه تروریستی طالبان را تحریم نکرده‌اند، بلکه «سعی در تقویت» این گروه داشته و تعاملات خود را با آنها افزایش داده و به صورت هفته‌وار بسته‌های نقدی و غیر نقدی زیر نام کمک‌های بشردوستانه به آنها ارسال می‌کنند.
شبکه مشارکت سیاسی زنان افغانستان گفته که «رفتار دوگانه» جامعه جهانی باعث «وقیح‌تر شدن» گروه تروریستی طالبان شده و آنها اکنون به صورت آشکار اقدام به نقض حقوق بشر می‌کنند، محاکم صحرایی تشکیل می‌دهند، قتل، ترور و تجاوز را مشروع می‌دانند و گرفتاری، شکنجه و اعترافات اجباری را افزایش داده‌اند.
این شبکه در اعلامیه خود افزوده که مردم افغانستان از وضعیت موجود «به ستوه آمده‌اند و در یک بحران عمیق بی‌سرنوشتی محض» بسر می‌برند و مشکلاتی که در زیر سلطه‌ی گروه طالبان به وجود آمده، آنها را «افسرده و غمگین»کره است.
اعضای این شبکه ضمن این‌که خواستار پایان تعامل سازمان ملل متحد با گروه طالبان شده است، تداوم آن را «توهین به شعور مردم افغانستان» دانسته‌اند.
هرگز طالبان را به رسمیت نمی‌شناسیم
جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان در اعتراضات خود یکبار دیگر به طرح مسأله به رسمیت شناختن گروه تروریستی طالبان از سوی سازمان ملل و شماری از کشورهای جهان، واکنش نشان داده و گفته‌اند که مردم افغانستان هرگز این گروه را به رسمیت نمی‌شناسند.
اعضای جنبش اتحاد و همبستگی زنان افغانستان در اعتراضی که در یک فضای سربسته برگزار کرده، می‌گویند که «طالبان امروزی همان طالبان وحشی 25 سال قبل هستند.»
بر اساس ویدیوهایی که از این اعتراض به دسترس نیمرخ قرار گرفته است، آنها با سردادن شعارهای «نه به طالبان تروریست» و «نه به طالبان زن ستیز» می‌گویند که «طالبان با رفتار دوگانه‌‌شان با مردم ولایت‌های شمال، مرکز و جنوب کشور، نفرت و تعصب شان را به شکل وحشیانه به نمایش گذاشته‌اند.»
آنها با تأکید بر این‌که جامعه‌ی جهانی نباید گروه تروریستی طالبان را به رسمیت بشناسد، خواستار «عدالت و برابری»برای زنان افغانستان شده‌اند.
اعضای شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان افغانستان نیز در اعتراض امروزی خود، به طرح مسأله‌ی به رسمیت شناختن گروه تروریستی طالبان واکنش نشان داده و خواستار به رسمیت نشناختن این گروه شده‌اند.
آنها در این همایش اعتراضی خود شعارهای «نه طالبان» و «طالبان را به رسمیت نشناسید» و «آزادی و عدالت» را سر می‌دهند.
مخالفت با برنامه آموزش فشرده یونیسیف
پس از ممنوعیت آموزش دختران توسط گروه تروریستی طالبان، صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یویسیف) با راه اندازی «مراکز آموزشی سریع» برنامه‌های فشرده آموزشی را برای دختران بازمانده از مکتب معرفی کرده است.
دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) اخیراً اعلام کرده که در این برنامه دانش‌آموزان برنامه آموزشی دو ساله را در یک سال و به صورت فشرده، تکمیل می‌کنند.
یوناما گفته است که با حمایت مالی «بانک انکشاف آسیایی»، «حمایت مدنی و کمک‌های بشری اروپا» و شعبه آسیای جنوبی بانک جهانی، در ولایت بامیان 466 صنف آموزش مبتنی بر جامعه یا آموزش سریع برگزار کرده که 9400 کودک در آن آموزش می‌بینند.
این نهاد افزوده که یونیسیف تصمیم دارد که تا پایان سال 2023 میلادی صنف‌های آموزش مبتنی بر جامعه را به 21 هزار صنف در سراسر افغانستان افزایش دهد.
اما جنبش اعتراضی «شنبه‌های ارغوانی» از برنامه آموزش سریع سازمان ملل متحد انتقاد کرده و آن را «حمایت از سیاست‌های زن ستیزانه و دانش‌ستیزانه» گروه تروریستی طالبان دانسته است.
اعضای این جنبش در اعلامیه خود گفته‌اند که سازمان ملل متحد به‌جای راه اندازی این برنامه، باید فشارهای لازم را بر گروه تروریستی طالبان برای بازگشایی مکاتب بر روی دختران وارد می‌کرد.
آنها در اعلامیه خود گفته است که سازمان ملل متحد با «فعال‌سازی مکاتب غیر رسمی در صدد ترویج تعلیمات بدوی و نامنظم‌اند که تأثیر منفی بر پیکر نیم جان معارف کشور وارد می‌سازد.»
جنبش شنبه‌های ارغوانی گفته است که سازمان ملل متحد و نهادهای زیر مجموعه آن نباید با فعال سازی مکاتب غیر رسمی و حمایت از «تعلیمات بدوی و نامنظم» برای تداوم حاکمیت گروه تروریستی طالبان «فضاسازی» کنند.
گروه تروریستی طالبان از زمان تسلط بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب محروم کرده‌اند و با وجود وعده‌های مکرر به جامعه‌ی جهانی، هنوز حاضر به بازگشایی مکاتب دخترانه نشده‌اند.
علاوه براین، این گروه دانشگاه‌های دولتی و خصوصی و سایر مراکز آموزشی را نیز بر روی زنان و دختران افغانستان بسته‌اند و آنها را به صورت کامل از حق آموزش محروم کرده‌اند.
فعالان حقوق زن می‌گویند که سیاست گروه تروریستی طالبان در قبال زنان مصداق «آپارتاید جنسیتی» است و از جامعه‌ی جهانی و سازمان ملل می‌خواهند که آن را به رسمیت بشناسند.
