رینا امیری، فرستاده ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان پس از نشست دو روزه نمایندگان آمریکا و گروه تروریستی طالبان در قطر، ادعا کرد که “بنابر اصرارگسترده افغان‌ها و مدافعان حقوق بشر به ضرورت تعامل مستقیم با طالبان در مورد حقوق بشر، به ویژه محدودیت‌های شدید علیه زنان و دختران، به همکارانم در گفتگوها با طالبان پیوستم.”
این ادعای خانم امیری با واکنش‌های گسترده جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان مواجه شده است و بسیاری از معترضان آن را “غیرواقعی” و مخالف مطالبات زنان” دانسته‌اند.
در بیانیه‌های جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان تأکید شده است که آن‌ها هیچ‌گاه خواستار تعامل مستقیم با طالبان نبوده‌اند و همواره از جامعه جهانی خواسته‌اند که تعامل با طالبان را متوقف کند و به این گروه تروریستی مشروعیت ندهد.
ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان: چه کسانی بر تعامل با طالبان اصرار کرده؟
ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان در واکنش به ادعای خانم امیری، با نشر اعلامیه‌ای از او پرسیده‌اند که زنانی که بر تعامل با طالبان اصرار کرده‌اند “کی‌ها هستند و تعداد شان چند نفر است؟
در اعلامیه اعضای ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان آمده است که “ما زنان معترض که در نزدیک به دو سال گذشته به صورت خستگی ناپذیر به دفاع از ارزش‌های حقوق بشری مردم افغانستان با تحمل زندان، شکنجه و حتی کشتار همرزمان خویش مبارزه نموده‌ایم هیچ‌گاهی خواستار تعامل مستقیم با طالبان نشده ایم.”
آن‌ها افزوده‌اند که ” تعامل مستقیم جامعه بین‌المللی در نزدیک به دو سال هیچ دست آوردی برای مردم افغانستان نداشته است و تنها منجر به مشروعیت بخشی به یک رژیم سرکوب و آپارتاید جنسیتی شده است.”
ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان به خانم امیری هشدار داده است که او حق دارد برای منافع آمریکا کار کند، اما به هیچ صورت حق ندارد از زنان افغانستان به‌عنوان ابزار استفاده کند.
اعضای این ائتلاف ادعای خانم امیری را “مشمئزکننده و خلاف واقعیت” خوانده‌اند و از او خواسته‌اند که از زنان افغانستان معذرت بخواهد.
معترضان افغانستان در پاکستان: کدام زن برای رینا امیری وکالت داده؟
شهروندان معترض افغانستان در پاکستان در واکنش به اظهارات فرستاده ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر پرسیده‌اند که “کدام طیف از زنان، به‌خصوص معترضین، یه شما وکالت داده‌اند تا به نمایندگی از آنان با طالبان گفتگو کنید؟”
آن‌ها در اعلامیه‌ی خود، پرسش دیگری را نیز از خانم امیری مطرح کرده‌اند و پرسیده‌اند که “آیا شما لابی‌گران گروه طالبان، انجوسالاران و پروژه‌بگیران را نمایندگان زنان افغانستان می‌دانید؟”
شهروندان معترض افغانستان در پاکستان در اعلامیه‌ی خود گفتهاند که در دو سال گذشته بارها خواستار توقف تعامل با طالبان شده‌اند، اما مقامات آمریکایی به این خواست توجه نکرده‌اند.
آن‌ها تعامل با طالبان را به معنی “حمایت از جنایت‌های بشر در افغانستان” دانسته‌اند و تاکید کرده‌اند که هرنوع نشست آشکار و پنهان با طالبان “تحریم و مردود” است.
جنبش زنان برای صلح و آزادی: تعامل با طالبان جفا در حق زنان است
جنبش زنان برای صلح و آزادی در واکنش به ادعای رینا امیری گفته است که تعامل با طالبان جفا در حق زنان افغانستان است.
در اعلامیه‌ی اعضای این جنبش آمده است که آن‌ها ” هرگونه تعامل با گروه طالبان را جفا به زنان افغانستان دانسته و از جامعه جهانی به ویژه ایالات متحده امریکا می‌خواهند که بجای سازش با این گروه، مردم افغانستان را در نجات از چنگ تروریستان و رژیم آپارتید جنسی طالبان، حمایت کند.”
آن‌ها گفته اند که ادعای خانم امیری “غیر واقعی و مخالف مطالبات زنان در دو سال گذشته بوده است، زنانی که پرچم دادخواهی و دفاع از حقوق و آزادی‌های مدنی و سیاسی زنان را با وجود سرکوب سیستماتیک گروه طالبان با قربانی های فراوان برافراشته نگهداشته اند.”
جنبش زنان مقتدر افغانستان: شرم آور است
جنبش زنان متقدر افغانستان ادعای رینا امیری را “شرم آور” توصیف کرده و گفته است که آن را به شدت رد می‌کنند.
اعضای این جنبش در اعلامیه‌ی خود گفتهاند که “نشست اخیر دوحه میان نماینده‌گان ویژه امریکا با گروه طالبان، در غیاب مردم افغانستان به ویژه زنان و نیروهای سیاسی مختلف صورت گرفته است.”
آن‌ها افزوده‌اند که “این نشست و نشست‌های مشابه آن، به‌جای حل بحران و مشکل افغانستان، برتشدید مشکلات زنان، تنش‌های منطقه‌ای و تداوم حاکمیت سرکوب‌گرانه تروریستی ترین رژیم جهان خواهد افزود.”
اعضای جنبش زنان مقتدر افغانستان گفتهاند که ” فرستاده ویژه امریکا برای افغانستان، برای تعامل با طالبان، اظهارات غیرمنطقی، غیراصولی و نابخردانه را به آدرس زنان و فعالان حقوق بشری حواله کرده است که به‌شدت آزاردهنده، مایوس کننده و به دور از واقعیت است.”
در اعلامیه‌ی این جنبش آمده است که “جنبش زنان مقتدر، در کنار صدها زن در دو سال گذشته در برابر سرکوب سیستماتیک، آپارتاید جنسیتی و تجاوزهای جنسی طالبان، با قاطعیت ایستاده و هر نوع تعامل و گفت‌وگوی را که منجر به‌عادی سازی روابط جهان با طالبان گردد، دور از خواست و مطالبه مردم افغانستان می‌داند و از نماینده امریکا می‌خواهد که مطالبات سیاسی و استخباراتی کشورش را به‌عنوان صدای زنان و مردان افغانستان، به‌خورد رسانه‌ها و اتاق‌های فکری منطقه ندهد.”
اعضای این جنبش اعتراضی نیز از خانم امیری خواسته‌اند که از زنان و دختران افغانستان معذرت‌خواهی کند.
جنبش شنبه‌های ارغوانی: کذب محض است
جنبش اعتراضی شنبه‌های ارغوانی ادعای فرستاده ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر را “کذب محض” دانسته‌اند.
اعضای این جنبش خاطر نشان کرده‌اند که ” نارضایتی عمومی شهروندان، مهاجرت هزاران تن بعد از تسلط گروه طالبان از کشور، بازداشت گسترده شهروندان عادی، شکل گیری و گسترش حرکت‌های اعتراضی مختلف زنان و صدها مورد دیگر نشان دهنده عمق اختلاف مردم افغانستان با گروه طالبان.”
جنبش شنبه‌های ارغوانی گفته است که نشست هیأت آمریکایی با طالبان را “باج‌دهی” به این گروه می‌داند “که برخواسته از بازی های استخباراتی به منظور استحکام پایگاه گروه های تروریستی در افغانستان به هدف بی ثبات سازی کشور های منطقه خصوصا حوزه منافع چین و روسیه” است.
اعضای این جنبش اعتراضی گفتهاند که “یکبار دیگر به ایالات متحده امریکا و جامعه جهانی خاطر نشان می‌سازیم که نتیجه حمایت از گروه طالبان وقوع حملات تروریستی بزرگتر از حمله یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ میلادی در امن ترین نقاط جهان خواهد بود، زیرا گروه ط.البان اراده‌ای برای قطع حمایت از گروه‌های تروریستی را نداشته به تفکر حمایت از جهاد جهانی پایند بوده و توانایی کنار آمدن با مردم افغانستان را ندارند.”
اعضای جنبش شنبه‌های ارغوانی گفتهاند که از دید ما ” تنها راه پایان دهی به وضعیت موجود ،ختم باج دهی به گروه طالبان، ایجاد حکومت دموکراتیک غیر متمرکز و مبتنی بر رای شهروندان افغانستان و تامین عدالت اجتماعی در کشور است .”
