بزرگ‌ترین رویداد فوتبالی زنان (جام جهانی فوتبال زنان) که به میزبانی مشترک کشور استرالیا و نیوزلند در حال برگزاری است، حالا با حذف تیم‌های مدعی و پرافتخاری مثل آمریکا، آلمان، برزیل، کانادا، آرژانتین و ایتالیا، به مرحله‌ی یک چهارم نهایی رسیده است. جام جهانی فوتبال زنان 2023 نهمین دوره جام‌جهانی فوتبال زنان است که هر چهار سال یکبار برگزار می‌شود. یکی از تفاوت‌های این دور با دورهای قبلی افزایش تیم‌های اشتراک کننده در این مسابقات است که از 24 تیم به 32 تیم افزایش یافته است.
تیم‌های شگفتی ساز این دوره شامل تیم ملی زنان کشورهای نیجریه، آفریقای جنوبی و مراکش می‌شوند که برای نخستین بار این سه تیم از قاره‌ی آفریقا به مرحله‌ی یک هشتم نهایی رسیده بودند و در بازی‌های گروهی عمل‌کرد بسیار خوبی را از خودشان به نمایش گذاشتند. آفریقای جنوبی در بازی‌های مرحله‌ی گروهی در مقابل آرژانتین مساوی کرد و ایتالیا را با نتیجه سه بر دو برد و این‌گونه به مرحله حذفی راه یافت، در این طرف تیم ملی زنان مراکش که بازی اول شان در مرحله‌ی گروهی را با نتیجه شش بر صفر در مقابل آلمان باختند، ولی دو بازی بعدی شان در مقابل تیم‌های کره جنوبی و کلمبیا را با نتیجه یک بر صفر برد و کشور نیجریه مرحله‌ی گروهی را بدون شکست با کسب پنج امتیاز که دو مساوی و یک پیروزی داشتند پشت سر گذاشت و به مرحله‌ی یک هشتم رسیدند، ولی در ادامه هیچ یک از این سه تیم نتوانستند به مرحله‌ی یک چهارم نهایی برسند.
تیم ملی زنان سویدن هم با خلق یک شگفتی، تیم ملی زنان آمریکا را که یکی از پرافتخارترین تیم‌های ادوار جام جهانی زنان و قهرمان دو دوره قبلی این مسابقات بود، در ضربات پنالتی حذف کردند و خودشان را در جمع مدعیان کسب نهمین دور جام جهانی زنان قرار دادند.
مگان راپینو، هافبک ۳۸ ساله تیم فوتبال زنان آمریکا، پس از این‌که ضربه‌ی پنالتی را از دست داد و باعث شد تیم ملی آمریکا از ادامه‌ی مسابقات حذف شود، از تیم ملی فوتبال زنان آمریکا کناره‌گیری کرد. این ستاره مشهور فوتبال زنان که برنده دو دوره جام جهانی و فاتح دو کفش طلای فوتبال زنان است، قصد دارد در پایان این فصل از رقابت‌های باشگاهی، به‌طور کلی از دنیای فوتبال کناره‌گیری کند.
بازی‌های مرحله‌ی یک چهارم نهایی این مسابقات قرار است امروز (جمعه، 20 اسد 1402 خورشیدی) برگزار شود. این مرحله از بازی‌ها میان تیم‌های اسپانیا-هالند، جاپان- سویدن، استرالیا-فرانسه و انگلستان در برابر کلمبیا برگزار خواهد شد، تا این‌جای کار تیم ملی زنان جاپان که در سال 2011 هم برنده این جام شده بود یکی از مدعیان اصلی کسب عنوان قهرمانی است و تمام بازی‌هایش را با نتایج پر گول برنده شده‌اند.
کارشناسان دنیای فوتبال معتقدند کیفیت بازی‌ها در این دور جام جهانی فوتبال زنان بسیار بالاتر از دوره‌های قبل است و همین اتفاق امیدها به نزدیک‌تر شدن کیفیت مسابقات فوتبال زنان و مردان را بالا برده است.
در جام جهانی ۲۰۱۹، آمریکا، هلند، انگلستان و سوئد مقام‌های اول تا چهارم را کسب کرده بودند و اکنون با توجه به حذف آمریکا، سه تیم باقی‌مانده به همراه جاپان، نایب‌قهرمان ۲۰۱۵ و قهرمان 2011 رقابت تنگاتنگ میان شان ادامه خواهد داشت.
قابل یادآوری است که نماینده‌های قاره آسیا در این رویداد جهانی فوتبال برای زنان، تیم‌های ملی زنان چین، جاپان، فیلیپین، کره جنوبی و ویتنام حضور داشتند که تیم ملی زنان جاپان توانسته است تا مرحله یک چهارم نهایی پیش برود.
تفاوت‌های مهم دیگر در این دوره از جام جهانی فوتبال زنان این است که تمامی بازیکنان حاضر در این رویداد ورزشی دست‌کم ۳۰ هزار دلار دستمزد دریافت می‌کنند که نسبت به سال ۲۰۱۹ سه برابر بیشتر است و فاصله دستمزدهای دریافتی زنان و مردان در رقابت‌های جهانی را کمتر از گذشته کرده است.
این تصمیم فیفا به دنبال درخواست‌های فراوان حامیان حقوق زنان و فوتبالیست‌های زن در سراسر جهان برای رفع تبعیض بین زنان و مردان گرفته شد. در صورت صعود تیم‌ها به مراحل بعدی، این رقم باز هم افزایش خواهد یافت و به هر یک از ۲۳بازیکن تیم قهرمان نیز ۲۷۰ هزار دلار اهدا خواهد شد. این دستمزد برای بسیاری از بازیکنان زن مهم است، زیرا برخی از آن‌ها عضو هیچ باشگاهی نیستند و به‌صورت آماتور یا نیمه‌حرفه‌ای فوتبال بازی می‌کنند.
یکی از تفاوت‌های فاحش میان برگزاری جام جهانی مردان و زنان به صورت عموم، حق پخش بازی‌ها است که شبکه‌های تلویزیونی آن را می‌پردازند، به گفته‌ی رسانه‌ها، پیشنهاد شبکه‌های اروپایی برای حق پخش جام جهانی زنان که به میزبانی مشترک استرالیا و نیوزیلند در حال برگزاری است، بین یک تا ده میلیون دالر بوده، در حالی که حق پخش جام جهانی مردان در سال 2022 بین صد تا دوصد میلیون دالر واگذار شده بود. جیانی اینفانتینو، رئیس فیفا قبلا گفته بود که از پیشنهادهای کشورهای بریتانیا، اسپانیا، ایتالیا، آلمان و فرانسه ناامید شده و آن را «سیلی به صورت بازیکنان زن و زنان جهان» می‌داند.
تیم‌های زنان امریکا، آلمان، ناروی، جاپان، برزیل، سویدن، چین، هالند، انگلستان، کانادا و فرانسه به ترتیب جزء پرافتخارترین تیم‌های ملی زنان جهان در هشت دوره گذشته جام‌های جهانی محسوب می‌شوند و به‌جز ۱۱ تیم مذکور، تاکنون تیم دیگری موفق نشده است روی یکی از سکوهای اول تا چهارمی بایستد.
این رویداد بزرگ‌جهانی برای زنان در حال برگزار شده و به پایانش نزدیک است که زنان افغانستان پس از تسلط گروه تروریستی طالبان از تمام رشته‌های ورزشی منع شده و تیم ملی زنان فوتبال افغانستان در کشورهای استرالیا و پرتگال پناهنده شده‌اند. این بانوان در این مدت بارها از فیفا (کمیته‌ی جهانی فوتبال) خواسته‌اند تا آن‌ها را به عنوان تیم ملی در تبعید فوتبال زنان افغانستان به رسمیت بشناسند و اجازه دهند در رقابت‌های بین‌المللی اشتراک کنند. ولی این کمیته تا هنوز جواب قانع کننده به اعضای تیم ملی فوتبال افغانستان ارائه نکرده است. بلکه گفته انتخاب تیم ملی یک کشور مربوط به فدراسیون فوتبال همان کشور می‌شود و از حیطه‌ی اختیارات این سازمان خارج است.
برابری جنسیتی یکی از شعارهای اصلی جام جهانی فوتبال زنان در سال ۲۰۲۳ است و این شعار روی بازوبند کاپیتان‌ها و پرچم‌ها در جام جهانی نقش بسته است.
