در دومین روز نشستِ سهروزۀ شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنیو، کمیسر عالی این سازمان گفته است که حقوق بشر در افغانستان در حالِ فروپاشی قرار دارد و میزان سرکوبِ زنان و دختران در افغانستان از سوی گروه طالبان شوکهکننده است.
فولکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، روز سهشنبه (21 سنبله) در دومین روز نشستِ این سازمان گفته است: هرچند نقض حقوق بشر در افغانستان اتفاق تازهیی نیست، اما طالبان از زمان سلطه بر این کشور، به صورت هدفمند، حقوق اساسیِ زنان و دختران را هدف قرار داده و این باعث شده که زنان و دختران از بیشتر جنبههای زندهگی عمومی و روزمره محروم شوند.
او در ادامه گفته است: «سطح تکاندهندۀ سرکوب زنان و دخترانِ افغانستان بیاندازه ظالمانه است. افغانستان تنها کشور در جهان است که در آن زنان و دختران از دسترسی به تحصیلات متوسطه و عالی محروماند، این یک وضعیتِ ویرانگر ایجاد کرده است.»
فولکر تورک، در مورد مجازاتهای فیزیکی و اعدام در ملای عام از سوی گروه طالبان ابراز نگرانی کرده و گفته است: «علیرغم اظهارات مکرر مقامهای حاکم [طالبان] در مورد عفو عمومی، ما همچنان به مستندسازی نقض حقوق بشر علیه افراد وابسته به دولتِ سابق و نیروهای امنیتی آن ادامه میدهیم.»
کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، وضع محدودیتهای شدیدِ گروه طالبان علیه رسانهها، دستگیری و بازداشتهای خودسرانۀ خبرگاران را ابزاری برای خاموش کردنِ آزادی بیان دانسته و گفته است: «مقامهای حاکم [طالبان] از این راه برای خاموش کردنِ مخالفان و سرکوب آزادی بیان استفاده میکنند.»
تورک در ادامه تأکید کرده است که جامعۀ جهانی نمیتواند به مردم افغانستان پشت کند و شرایط پیشآمده در افغانستان، یک بحران حقوق بشریِ «درجه یک» است؛ دوسومِ مردم این کشور نیاز به کمک دارند که کشورها باید برای رسیدهگی به چالشهای اقتصادی افغانستان کمک کنند.
در ادامۀ اجلاس، نصیراحمد اندیشه نمایندۀ افغانستان در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، گفته است: «اقدامات طالبان، حفاظت از حقوق بشر در افغانستان را در تمام مراحل تضعیف کرده است.» او تأکید کرده که گفتوگو با گروه طالبان باید مشروط و متمرکز بر احترامِ آنان به حقوق بشر و حقوق اساسی مردم افغانستان باشد.
همچنان او گفته است که محرومیت بیشتر از چهار میلیون کودک از آموزش، افزایش تبعیض قومی و سیاستهای آپارتاید جنسیتی طالبان، نهتنها برای امروز و آیندۀ افغانستان یک تهدید به شمار میرود، بلکه برای کشورهای همسایه و منطقه نیز یک تهدید است و سیاستهای طالبان باعث میشود که هیچیک از اهداف توسعهییِ سازمان ملل متحد در افغانستان بهدست نیاید.
در ادامه او به گزارش کمیسر عالی سازمان ملل در امور حقوق بشر اشاره کرده و گفته است: «گروه کاری مبارزه با تبعیض علیه زنان و سازمانهای عمدۀ حقوق بشری، همه موافقت دارند که تبعیض گسترده و سیستماتیکِ طالبان علیه زنان افغانستان «آزار جنسیتی»، «آپارتاید جنسیتی» و «جنایت علیه بشریت» به شمار میرود.»
همچنان نمایندۀ کشور پاکستان در این اجلاس گفته است: «هیأت حاکمۀ افغانستان در قبال حفاظت و گسترش حقوق و آزادیهای مردم افغانستان مسؤولیت دارد. ما [پاکستان] بهروشنی مخالفتِ خود را با توقف آموزش و کارِ دختران و زنان اعلام کردهایم.»
رینا امیری، نمایندۀ امریکا در امور حقوق بشر افغانستان نیز گفته است که امریکا همواره تأکید کرده که هیچ راهی برای عادیسازی روابط تا زمانی که طالبان حقوق تمام مردم افغانستان بهویژه زنان را رعایت کنند، وجود ندارد. همچنان او گفته است: «مردم افغانستان هم باید متحد شوند و مردان افغانستانی از زنان حمایت کنند.»
ریتا فرنچ، سفیر بریتانیا در امور حقوق بشر و معاون نمایندۀ دایم این کشور در سازمان ملل، در سخنرانیِ خود در مورد افغانستان خاطرنشان کرده است: «طالبان باید به نیازهای مردم افغانستان پاسخ دهند و صدای آنها برای کار، نان و عدالت را باید بشنوند.»
پیش از این، گروه طالبان گزارشهای نهادهای بینالمللی و سازمان ملل را در مورد نقض حقوق بشر در افغانستان «تبلیغات» خوانده و همواره تأکید کرده که محدودیتهای وضع شده بر زنانِ افغانستان مبنای دینی و فرهنگی دارد. همچنان اعتراضهای زنان را که در برابر این دستورها در دوسال گذشته انجام شده، بهشدت سرکوب کرده است.
علیرغمِ اینکه گروه طالبان در دو سال تسلط خود بر افغانستان، هیچیک از موازینِ حقوق بشری را رعایت نکرده و همواره بر زنان محدودیتهای شدیدی را اعمال کرده است؛ ولی جامعۀ جهانی و امریکا همچنان به ارسال کمکهای مالیِ هفتهوار به این گروه ادامه داده و تاهنوز هیچ اقدام عملی در برابر این گروه تروریستی انجام نداده است.