شهرزاد اکبر در سال 1366 خورشیدی در ولایت جوزجان متولد شده و مانند تمام کودکان افغانستانی، با گلوله و باروت رشد کرده‌است. خانم اکبر در رشتهٔ مطالعات توسعه از دانشگاه آکسفورد انگلستان ماستری دارد و در سال‌های گذشته برای سازمان‌های مختلف ملی و بین‌المللی کار کرده‌است. او رئیس سابق کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان و معاون شورای امنیت ملی افغانستان برای صلح و حفاظت از غیرنظامیان بود و از سال 2014 تا 2017 به عنوان مدیر برای نهاد جامعهٔ باز افغانستان خدمت کرد. او در حال حاضر عضو آکادمی حقوق بشر در «چتم هاوس» است. شهرزاد اکبر عضو آکادمی حقوق بشر در آکادمی «ملکه الیزابت دوم» برای رهبری در امور بین‌الملل «چتم هاوس» است و در زمان همکاری خود با «چتم هاوس»، بر آموخته‌ها و تجربیات خود که از سفر حقوق بشر در افغانستان و پیامدهای پیشروی جنبش حقوق بشر در این کشور تمرکز دارد کار می‌کند.
شهرزاد اکبر یکی از کسانی است که سازمان «افغانستان ۱۴۰۰» را همراه با شماری از جوانان دیگر افغانستانی راه‌اندازی کرد. او و همکارانش در این سازمان برای اصلاحات، تغییر فضای سیاسی، برابری جنسیتی و دسترسی برابر به رشد و توسعه اقتصادی در افغانستان تلاش می‌کردند.
او در بستر یک روایت مردسالار تاریخی، اجتماعی، سیاسی و حتی هنری ( ادبیات، سینما)، دین و بیولوژی رشد کرد و معتقد است که عبور یک زن از ساحت خصوصی که «زنانه» تلقی می‌شود به ساحت عمومی «مردانه» در جفرافیای افغانستان مجازات به دنبال دارد؛ از انزوای اجتماعی گرفته تا سنگ‌سار. شهرزاد در طول سال‌ها، تلاش‌های فراوانی برای برابری جنسیتی انجام داد که بخش بزرگ و پررنگی از هویت اجتماعی و سیاسی او را شکل می‌داد.
شهرزاد مکتب را در کابل تمام کرد و پس از موفقیت در آزمون کانکور وارد دانشکدهٔ علوم اجتماعی دانشگاه کابل شد. یک سال و نیم دانشجوی دانشگاه کابل بود، سپس برای ادامهٔ تحصیل به آمریکا رفت و سه سال دیگر در رشتهٔ مردم شناسی فرهنگی «کالج اسمیت» درس خواند و از آنجا لیسانس گرفت. او پس از آن برای ادامهٔ آموزش‌های عالی خود در مقطع فوق لیسانس به دانشگاه آکسفورد لندن رفت و در سال ۲۰۱۱ دوباره به افغانستان بازگشت.
شهرزاد اکبر در بنیاد آسیا (یک نهاد آمریکایی) کار کرده‌است. این بنیاد به‌خاطر حمایت از دموکراسی‌سازی و دولت‌داری در افغانستان فعالیت داشت. او به عنوان یک پژوهشگر، گزارش‌های تحقیقی را در مورد انتخابات و مسائل روز افغانستان در این بنیاد می‌نوشت. همچنان او در جرگهٔ صلح یا جرگهٔ امن افغانستان و پاکستان کار کرده و به‌عنوان سخنگوی موسسهٔ «آکسفام» پس از نشر گزارشی دربارهٔ وضعیت زنان، از این گزارش و یافته‌های آن دفاع کرد و خواستار تغییرات جدی در وضعیت آموزشی زنان افغانستان شد. شهرزاد اکبر همیشه به دنبال برابری جنسیتی و دسترسی برابر به توسعهٔ اقتصادی بود و برای این اهداف مبارزه می‌کرد.
حالا پس از گذشت دو سال و اندی از روی کار آمدن طالبان در افغانستان، بنیاد فردریش ایبرت آلمان اعلام کرده‌است که جایزهٔ حقوق بشر سال ۲۰۲۳ خود را به شهرزاد اکبر، رئیس پیشین کمیسیون حقوق بشر افغانستان اعطا می‌کند. این جایزه به‌دلیل حمایت شهرزاد اکبر از دموکراسی و حقوق بشر در افغانستان به او تعلق گرفته‌است.
بنیاد فردریش ایبرت آلمان از شهرزاد اکبر به‌عنوان «حامی اصلی» حقوق همهٔ مردم افغانستان نام برده و تعهد او را به‌عنوان فعال حقوق بشر و کار «شجاعانه‌اش» به‌خاطر انجام وظیفه در سمت آخرین رئیس کمیسیون حقوق بشر افغانستان از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ ستوده‌است.
بنیاد فریدریش ایبرت اهدای جایزه به خانم اکبر را نشان دهندهٔ همبستگی بدون وقفهٔ این نهاد با مردم افغانستان خوانده‌است. این جایزه در تاریخ ۲۲ نوامبر طی مراسمی به شهرزاد اکبر و کارهایش اهدا می‌گردد. شهرزاد اکبر در حال حاضر مدیر اجرایی یک نهاد حقوق بشری موسوم به «رواداری» است و پس از تسلط دوبارهٔ طالبان بر افغانستان در آگست ۲۰۲۱، در تبعید به‌سر می‌برد. خانم اکبر پس از سقوط جمهوری ساکت ننشسته و انتقادات تندی را بر علیه طالبان، دولت پیشین افغانستان و جامعهٔ جهانی بیان داشته‌است.
