هزار و یک شب

در من (یا هم در هر زن دیگرِ چون من) نیمه‌ی تاریکی‌ست؛ سیاه، بکر، ناشناخته، کشف‌نشده، گم‌نام و نامرِیی. این نیمه، بازتابی‌ست از«وجودِ بی‌وجودی»، بازتابی‌ست از«بودن» در«نهایتِ نبودن»، بازتابی‌ست از زنده‌ای نهفته.

مریم سپهر چهره اش مانند یک تابلوی نقاشی چشم نواز بود. صورت ظریف و استخوانی، ابروان کشیده خرمایی، چشمان سبز درشت با مژه های بلند، لبهای جاندارِ آلبالویی، موهای بلند که چون آبشار بر روی...

هدا خموش از زندگی؛ سهم کوچک‌اش برای زنان رسیده است. به گونه‌ای که آن سهم هم با تصمیم‌های عجولانه، عمدی و غیرعمدی از آنان ستانده شده است. زنان هیچگاهی به رویاها و خواسته‌های واقعی‌‌شان دست...

وصلت عصمتی همیشه به این فکر می‌کردم که چرا پسران این قدر آزادی دارند؛ اما دختران گویا در موقعیت نامعلومی قید شده‌اند بدون هیچ حرکت و حتا کوچک‌ترین آزادی. من در محیطی بزرگ شده‌ام که...

رقیه یکتا سال‌هاست که فضای مجازی به جزجدا نشدنی و به بخشی از زندگی روزمره همه انسان‌ها مبدل شده‌است. فضایی که بیشتر وقت‌ها خیلی متفاوت‌تر از زندگی واقعی ماست وهمه‌ی ما تلاش داریم که درآن...

هدا خموش می‌بینیم که چقدر به آغوش هم محتاج هستیم! به دست بوسی هم، به مهربانی هم، به باهمی‌های که لحظه‌ای را سبزتر از بهار و گواراتر از دریاها می‌کرد. لبخندها وقهقه‌های که دل آسمان...

هدا خموش باد تند تند به وزیدن شروع کرده بود، باران بی‌اختیار هنگامه می‌کرد. صدای خش خشِ پاهای برگِ پاییزی به‌همه جا پیچیده بود. پرندگان از این‌سو به آن‌سو می‌پریدند و به پرواز آمده بودند....

کریمه شبرنگ تا امروز که می‌خواهم به اطرافم جدی‌تر از قبل نگاه کنم، به خودم فکر نکرده بودم به خودی که خودش را ساده، خوش‌باور، کم‌رو و خجالتی می‌داند. صفت‌های که به شدت ازشان متنفرم.;...

مهتاب ساحل مثل هر صبح معمولی، از خواب بلند می‌شوم، پرده‌های اتاق را بالا می‌کشم تا هوای تازه تنفس کنم. بوی تلخ دود کارخانه‌ی آهن که در نزدیکی ماست، آرزوی هوای تازه را روبروی واقعیت...