نویسنده: گیسو ارزگانی
مکاتب دخترانهٔ ولسوالی کیتی در ولایت دایکندی برای دومین سال متوالی شاهد مسمومیت گروهی دختران دانش‌آموز بوده‌است. روز چهارشنبه (17 ثور) دانش‌آموزان لیسهٔ دخترانهٔ کیتی در رویدادی مرموز، پس از ورود به صنف‌های درسی، درگیر علائم مسمومیت چون نفس تنگی، بی‌هوشی، تخریش، حالت تهوع و تشنج شدند.
فعالان حقوق زن و شماری از باشندگان دایکندی معتقدند که مسمومیت گروهی دختران دانش‌آموز یکی از شگردهای طالبان برای ترسانیدن دختران از مکتب و ایجاد رعب و وحشت است تا دختران از رفتن به مکتب دل‌سرد شوند و یا خانواده‌ها نگذارند که دیگر دختران به مکتب بروند.
در رویداد روز چهارشنبه، حداقل 50 دانش‌آموز دختر با وضعیت نامناسب صحی به مراکز صحی منتقل شدند و در کنار کمبود تجهیزات صحی، شماری به کلینک‌های اطراف محل نیز برده شدند.
با گذشت دو روز از این رویداد، مسئولان محلی گروه تروریستی طالبان در دایکندی در مورد علت مسمومیت و وضعیت دختران دانش‌آموز چیزی نگفته‌اند. سال گذشته نیز در منطقهٔ تمران دایکندی، تمام دانش‌آموزان دختر همراه با سه آموزگارشان، درگیر علائم مسمومیت شده و شماری از دختران با وضعیت وخیم به شفاخانهٔ ملکی به شهر نیلی منتقل گردیده بودند.
محمد، پدر یکی از دختران دانش‌آموز که در حادثهٔ روز چهارشنبه پس از استشمام بوی تند شبیه «تیزاب» مسموم شده بود، میگوید که دختر 12 ساله‌اش پس از حادثه همچنان دچار استرس است و از رفتن به مکتب امتناع میورزد.
او گفت: «وضعیت دخترم بسیار خراب بود، اما حالا بهتر است ولی از رفتن به مکتب میترسد. ما هم نگران شدیم و می‌ترسیم دوباره مسموم نشود یا اتفاق بدتری نیفتد.»
فعالان حقوق زن نیز با ابراز نگرانی، مسمومیت گروهی دختران دانش‌آموز در دایکندی را یک فاجعه و حملهای از قبل طراحی شده دانسته و آن‌را محکوم کردند.
جنبش زنان پنجره‌امید در بیانیهای این رویداد را اقدامی جنایت‌کارانه و یک حملهٔ آشکار علیه حق آموزش، سلامت و کرامت انسانی دختران و مصداق بارز نقض حقوق بشر عنوان کرده‌است.
این جنبش تأکید کرده‌است که ابعاد حقوقی و انسانی این رویداد در مغایرت با میثاق‌های بین‌المللی و تلاش برای حذف دختران از عرصهٔ اجتماع است. در متن بیانیه آمده‌است: «این رویداد نه‌تنها یک حملهٔ مستقیم بر حق آموزش و سلامت کودکان است، بلکه نشان‌دهندهٔ فضای رو به وخامت امنیتی، تبعیض جنسیتی و تلاش‌های آشکار برای حذف زنان از عرصهٔ اجتماعی و آموزشی می‌باشد.»
زنان اعضای این جنبش در بیانیه‌شان همچنان گفته‌اند که این رویداد در مغایرت با اصول اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر، کنوانسیون حقوق کودک، میثاق‌های بین‌المللی مرتبط با حقوق زنان و تعلیم و تربیت است که افغانستان نیز عضویت آن‌را دارد.
جنبش زنان پنجره امید خواستار تحقیقات مستقل، شفاف و بی‌طرفانه از سوی نهادهای بی‌طرف برای شناسایی و مجازات عاملان این رویداد شدند و بر تأمین امنیت مکاتب، به‌ویژه مکاتب دخترانه در مناطق آسیب‌پذیر از جمله: ولسوالی‌های دور‌دست ولایت دایکندی تأکید کردند.
این جنبش همچنان گفته‌است که به قربانیان این رویداد، خدمات صحی و روان درمانی مهیا شده و برای جلوگیری از تکرار آن سازوکارهای حمایتی ایجاد شود.
فعالان حقوق زن همچنان خاطر نشان کرده‌اند که در کنار دختران دانش‌آموز کیتی میمانند و اجازه نمیدهند که این جنایت خاموش بماند.
