دلافروز
جنبش شنبههای ارغوانی متشکل از زنان متعرض افغانستان، با نشر اعلامیهای در پیوند به سیلابهای مرگبار اخیر در شماری از ولایتهای افغانستان، میگوید: “طالبان به اندازهای که در سرکوب مردم افغانستان شتاب و تعهد دارند، در ارائۀ خدمات و کمک ندارند”.
در اعلامیهای که از سوی این جنبش منتشر شده آمدهاست، با آنکه نزدیک به یک هفته از سیلابهای مرگبار در ولایات بغلان، بدخشان، غور، سرپل، هرات، فاریاب، تخار، قندوز، جوزجان و سایر ولایتها میگذرد و تلفات جانی و مالی فراوان بر مردم وارد شده که آمار تلفات بهخصوص در ولایت بغلان در حال افزایش است، ولی گروه طالبان، به شدت در ارائۀ خدمات و حتی کمکهای اولیه برای متضررین ناتوان و ناکام عمل کردهاند؛ این گروه بارها ثابت ساختهاند، تنها زمانی به میدان میآیند که شهروندان کشور بهویژه زنان در برابر ظلم و جنایات طالبان دست به اعتراض بزنند، مانند اعتراضات مردمی در ولایات بدخشان و ننگرهار که فوراً خود را جهت سرکوب مردم، به محل رسانیده و دست به شکنجه و قتل معترضین میزنند.
در این اعلامیه آمدهاست که سیلابها در حالی از مردم افغانستان قربانی میگیرد که نهادهای بینالملی از وقوع آن خبر داده بودند، اما طالبان هیچگونه تدبیری قبل از حادثه، در جریان وقوع سیلابها و بعد از آن نداشتهاند.
گروه طالبان در ارائۀ کمکهای اساسی به آسیب دیدگان کوتاهی مینمایند درحالیکه حکومت خودخوانده و نامشروع آنان با گرفتن مالیات از مردم افغانستان، نزدیک به سه سال گذشته با سرکوب و به بهانههای مختلف، شهروندان غریب و بیچارۀ کشور را مجبور به پرداخت پولهای گزاف زیر عنوان مالیه، عشر و زکات نمودهاند.
گروه طالبان از گمرکات، کریدت کارتهای مصرفی تلفن و استخراج معادن درآمد داشته و هفتهوار مبلغ ۴۰ میلیون دالر از طرف ایالات متحده آمریکا زیر عنوان کمکهای بشردوستانه دریافت میکنند، اما اکنون که نزدیک به یک هفته از سیلابهای کشنده در شمال کشور بهویژه ولایتهای بغلان، تخار و غور میگذرد، مردم میپرسند که این پولها در کجا به مصرف میرسد؟ مردم از طالبان میپرسند که شما چگونه ادعای حکومت دارید که تاکنون کمکهای لازم را برای سیلزدگان فراهم نکردید؟
جنبش شنبههای ارغوانی در این اعلامیه میگوید: “ما از نهادهای امدادرسان ملی و بینالملی بهویژه سازمان ملل متحد و ادارۀ زنان سازمان ملل متحد میخواهیم تا بر طالبان فشار بیاورند که ممنوعیت کار زنان در مؤسسات داخلی و خارجی را بردارند.
زیرا مجروحین سیلابها نیاز به مراقبت جدی داشته و متضررین نیاز به کمکهای فوری دارند، اما طالبان بهعنوان یک گروه جنگی در ارائۀ خدمات به متضررین ناکام بوده و کوچکترین تردیدی وجود ندارد که این گروه به اندازۀ تعهد و علاقمندی که به سرکوب مردم افغانستان دارند به ارائۀ کمک و خدمات به آنها ندارند”.
این جنبش میافزاید: بخش بزرگی از قربانیان سیلابهای اخیر را زنان و کودکان تشکل میدهند و در چنین وضعیتی نیاز است تا زنان امدادگر در محل حضور داشته و به همنوعشان کمک نمایند، متأسفانه گروه طالبان، کار زنان مؤسسات داخلی و حتی نهادهای مرتبط به سازمان ملل متحد را ممنوع ساختهاند که امر میتواند دسترسی زنان و کودکان را به کمکها محدود سازد.
همچنین در این اعلامیه میگویند: “ما در جنبش شنبههای ارغوانی با راهاندازی کمپاین کمک و همصدایی با سیلزدگان در افغانستان انتظار داریم تا نهادهای کمکرسان و سازمان ملل متحد، تنها به آماردهی اکتفا نکرده و با تشکل تیمهای نجات محلی و مردمی به آسیب دیدگان سیلابها کمک نموده و در زمینۀ فراهمسازی مواد غذایی، لباس، آب آشامیدنی، دارو و سرپناههای موقت بیشتر و فوریتر به آسیب دیدگان یاری رسانند.
ما از مردم افغانستان، تجارهای ملی، کشورهای دوست و همکار با مردم افغانستان میخواهیم که سیلزدگان افغانستان بهویژه زنان و کودکان را نادیده نگرفته و در چنین شرایط سخت و دشوار آنها را کمک نمایند. ما از شهروندان کشور میخواهیم با درک اینکه کشور توسط یک گروه تروریستی کنترل میگردد و هیچ مسئولیتی در قبال مردم ندارند، از هیچ نوع کمک و همکاری با آسیب دیدگان سیلابهای اخیر دریغ ننمایند”.
