هفته‌نامه‌ی نیمرخ سه سال پیش در 6سنبله1396 ایجاد و به تاریخ 6 سنبله سال روان، سه‌ساله شد. نیمرخ پس از سه سال فعالیت امروزه در میان رسانه‌های کشور جایگاه منحصر به فرد و مخاطبان ویژه‌ی خود را پیدا کرده است. سه سال فعالیت دوامدار آنهم ویژه‌ی زنان در جامعه‌ی که زنان جایگاه فرودست داشتند و هنوز این نگاه ناپسند و ناروا ادامه دارد، کاری‌ست دشوار، اما با اراده و عزم راسخ و همکاری متعهدانه‌ی گروه کاری نیمرخ، بانوان فعال و مردان دیگراندیش توانستیم موفقانه بدرخشیم. باور ما این است که پس از دو دهه تلاش برای آزادی و برابری در بخش‌های مختلف به ویژه برابری جنسیتی، زنان هنوز در وضعیت ناگواری به سر می‌برند. میزان تبعیض جنسیتی در ساختارهای حکومتی، سطح خانواده‌ها و روابط فردی هنوز بالاست. آمارهای خشونت در سراسر کشور بیداد می‌کند. ظلم و تعدی که علیه زنان صورت می‌گیرد جان‌کاه و دردآور است.
ساختارهای فرهنگی، بسترهای اجتماعی و رویه‌های سیاسی در جامعه‌ی ما هنوز چنان مردانه است که عرصه‌ی حضور معنادار زنان را با گذشت هر روز تنگ‌تر می‌سازد. دو دهه تلاش و تحول نتوانست زمینه‌های برابر اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی حضور اقشار مختلف جامعه به ویژه قشر زنان را در جامعه نهادینه و ساختارمند سازند. انگار تحولی رخ نداده است و اگر تغییر آمده به همان اندازه گروه‌های مخالف زنان را فعال‌تر و محرک‌تر ساخته است. هنوز عرصه برای حضور و فعالیت زنان بسیار تنگ و خطرناک است. زنان در جامعه تا جای می‌توانند پشرفت کنند که با روحیه حاکم مردانه گام بردارند. هر زمان زنی با باور و رویای زنانه‌ی خود حضور پیدا کرد با هجوم از اتهام و تهدید تحجرگرایان قرن مواجه می‌شود. این یعنی زن بودن هنوز معنا و مفهوم واقعی خود را پیدا نکرده است. زن بودن هنوز تعریف مردانه دارد و این نگاه حاکم در جامعه‌ی است که نیمرخ فعالیت‌هایش را پی می‌گیرد.
آنچه جریان دارد اراده و عزم ما را مستحکم‌تر می‌سازد. با گذشت سه سال فعالیت، ارداه‌ی ما برای تداوم کارهای بیشتر و جدی‌تر باپرجاست. ما برای برابری حقوق انسانی و تساوی جنسیتی پا به میدان گذاشتیم و ادامه خواهیم داد. در این مسیر با چالش‌های گوناگونی روبه‌رو شدیم، می‌دانیم خم و پیچ‌های فراوانی نیز در راه خواهد بود؛ اما تا رسیدن به برابری جنسیتی و جامعه‌ی که در آن زنان جنس دوم شمرده نشود، زنان در جایگاه فرودست قرار نگیرند و جایگاه واقعی خود را پیدا کنند، ادامه خواهیم داد.
ما در نیمرخ توانستیم روایت‌های زنانه را بازتاب دهیم. زنان زیادی از این روزنه پیام‌های شان را بیرون دادند. پیام‌های که حکایت از درد، رنج، ظلم، تعدی و همچنان از پیشرفت، پیروزی و آینده‌نگری داشت. این روزنه روشنتر از قبل ادامه دارد و ما همچنان بستری خواهیم بود تا روایت‌های زنان زیادی را بازتاب دهیم. زنان افغانستان کوله‌بار از روایت‌های گوناگون استند.
