گروهی از شهروندان افغانستانی-کانادایی در شهر کلگری در ارتباط به دومین نشستی که به میزبانی سازمان ملل در شهر دوحه، قطر در حال برگزاری است طی گردهمایی اعتراضی با نشر قطعنامهای گفتهاند، مردم افغانستان مانند سایر ملل دنیا، شایستهی زندگی در پرتو صلح و امنیت هستند و با قدرت گرفتن گروه طالبان نه تنها که مردم افغانستان با خطر مواجه شده اند بلکه تقویت تروریسم در سایهی حاکمیت این گروه تهدیدی برای جهان است.
در قطعنامه معترضان آمده است:«گروه تروریستی طالبان تمام ارزشهای انسانی و حقوق بشری را نقض کرده و آینده زنان، کودکان، گروههای قومی و مذهبی را به نابودی کشانده اند.»
معترضان با اشاره به غضب زمینهای مردم و کوچ اجباری از سوی گروه طالبان گفتهاند، در کنار گرفتن حقوق اساسی زنان، افزایش مدرسههایی دینی تندروانه، قتلهای هدفمند، فقر مطلق و نقض گسترده حقوق بشر در زیر سلطه این گروه تروریستی در حال افزایش است.
صدیقالله توحیدی روزنامهنگار و یکی از اشتراک کنندهگان این گردهمایی اعتراضی، در مورد نشست دوحه گفته است:«ما هیچگونه تعامل با طالبان از سوی جهان را نمیخواهیم، برعکس جهان باید از مردم افغانستان حمایت کند و نگذارد که این گروه تروریستی مردم را بیش از این شکنجه روحی کنند.»
معترضان در ادامه گفتهاند، حضور نمایندههای سازمان ملل متحد در سه دههی اخیر در افغانستان نشان داده است که فرستادههای ویژه این سازمان نتوانستهاند به گونه کامل انتظارات مردم افغانستان را برآورده کند. سازمان ملل باید با دقت و منطبق با معیارهای جهانی و نیازها و پیچیدگیهای شرایط افغانستان، نماینده ویژه خود در امور افغانستان را انتخاب کنند.
حسامالدین انوری با شرکت در گردهمآیی اعتراضی امروز در شهر کلگری به نیمرخ میگوید: «جهان نباید با سرنوشت نزدیک به 20 میلیون زن و دختر افغانستان که از تمام حقوق انسانی؛ آموزش، کار و آزادی شان محروم شده اند بازی کند و آینده آنها را توسط یک گروه زن ستیز و مرتجع نابود سازد.»
در بخش خواستههای معترضان آمده است که اظهارات و گفتوگوی فریدون سینیرلی اوغلو با رهبران گروه طالبان مردم افغانستان را نگران کرده است؛ سازمان ملل باید مفاد منشور ملل متحد و سایر قوانین رفتاری سازمانی در مورد بیطرفی بیانیهها و اقدامات هماهنگ کنندههایش حین مشارکت در دیپلماسی و تلاشهای صلح اجرا کند.
شیلا قیومی یکی دیگر از معترضین میگوید: «زنان افغانستان در بدترین حالت ممکن بسر میبرند و این رسالت سازمان ملل و کشورهای دخیل در امور افغانستان است که هرچه زودتر به وضعیت زندگی زنان در افغانستان اقدام عملی کنند.»
همچنان معترضان تأکید کردهاند که هر گونه تلاش برای به رسمیت شناسی گروه طالبان و یا جرم زدایی از این گروه نزد مردم افغانستان اعتبار نخواهد داشت؛ سازمان ملل باید، حقوق مردم افغانستان را از طریق مکانیزمهای پذیرفته شدهی دموکراسی تأمین و حمایت کند.
معترضان از سازمان ملل، کشورهای عادل و نهادهای مرتبط خواستهاند، تا جرایم ضد بشری گروه طالبان، آپارتاید جنیستی و نسلکشی هزارهها در افغانستان را بهرسمیت بشناسند و برای به دادگاه کشاندن عاملین آن تیم تحقیقاتی بیطرف و مستقل تشکیل بدهد. در اخیر قطعنامه، معترضان خواهان وضع تحریمهای بیشتر از سوی جامعۀ جهانی به گروه طالبان شده اند.
این اعتراضات در زمانی برگزار میشود که نمایندههای کشورها و سازمان ملل در شهر دوحه در مورد بهبود وضعیت افغانستان و یافتن راهحل برای عبور از وضعیت کنونی این کشور درحال گفتوگو هستند.
