هفتهی گذشته در حالی که نمایندگان امریکا و طالبان در قطر ظاهرا برای تامین حقوق بشر در افغانستان بحث داشتند، یک زن معترض در شمال کشور در اتاق مخوفی توسط جنگجویان گروه تروریستی طالبان شکنجه میشد.
این زن معترض به نیمرخ میگوید در مدتی که او تحت شکنجه قرار داشت «در حالت نیمه جان» بود و به دلیل زن بودن و اعتراض در برابر سیاستهای زنستیزانهی طالبان اندامهای جنسیاش کشیده میشد و صدای شکستن استخوانهایش را زیر مشت و لگد طالبان میشنید.
او با اسم مستعار گیتی تجربهاش از گرفتاری و شکنجه شدن توسط طالبان را با نیمرخ در میان گذاشته است. گیتی یکی از زنان معترض در شمال افغانستان است که تاکنون دوبار از سوی طالبان به دلیل شرکت در اعتراضات مدنی گرفتار و شکنجه شده است.
او در نوجوانیاش قربانی ازدواج اجباری شد و اکنون نانآور چند کودک است و در یکی از روستاهای دوردست شمال افغانستان مشغول کمک به زنان و دختران روستایی است.
گیتی یک بار سال گذشته در ولایت کندز توسط طالبان گرفتار و زندانی شده بود. اما پس از پادرمیانی بزرگان محل رها شد. او بار دیگر روز سهشنبه هفته گذشته (10 اسد 1402 خورشیدی) در حال برگشت از محل کارش به خانه بود که توسط استخبارات طالبان گرفتار و به مرکز ولسوالی مربوطه برده شد. به محض رسیدن به مرکز ولسوالی، گیتی را در یک اتاق زندانی کردند و دو مرد خشن چهار ساعت بیوقفه او را شکنجه کردند.
گیتی در مورد روشهای شکنجه شدنش از سوی طالبان میگوید که دو مرد با شلنگ آب، جارو، قنداق اسلحه و مشت و لگد او را مورد ضربوشتم قرار دادند و به قصد آزار جنسی بیشتر به اندامهای جنسیاش آسیب رساندند.
گیتی گفت: «یکی از آنها مرا با صورتم به زمین خواباند و هردو با شلنگ آب به باسن و بازوانم میزدند.»
جنگجویان طالبان در حالی که او را دشنام میدادند با تمام توان شلنگ آب را بالا برده و بر بدن گیتی فرود میآوردند و همینطور بر اندامهای خصوصی بدنش ضربه میزدند.
«سپس مرا با پشتم به زمین خواباندند و به اندام جنسی و سینههایم میزدند. گوشتهای بدنم را کش میکردند و یکی از آنها سینههایم را برهنه کرده بود و میخواستند با پلاس سینهام را بکشند.»
گیتی پس از چهار ساعت شکنجه، در حالت نیمه جان و نیمه هوشیاری با پادرمیانی بزرگان محل و پرداخت 500 دالر امریکایی رها شده است، اما طالبان از او تعهد گرفتند که در مورد گرفتاری و شکنجه شدنش به رسانهها و مردم چیزی نگوید.
«گفتند اگر بشنویم به رسانهها چیزی بگویی دفعه بعد با مرمی مستقیم به سرت میزنیم.»
وقتی گیتی محل کارش را ترک کرد و به خانه نرسید، شاهدان دستگیری گیتی به همکارانش خبر دادند و بزرگان محل و همکاران گیتی او را در توقیفخانه ولسوالی یافتند و با پرداخت پول و ضمانت و پادرمیانی توانستند آزاد کنند.
گیتی در بخشی از روایتش میگوید در حالی که زیر شکنجهی طالبان نیمه جان بود هر لحظه فکر میکرد که بر او تجاوز میشود. اما حالا میگوید برهنه کردن و کشیدن اندامهای خصوصی بدنش کمتر از تجاوز جنسی نبوده است.
گیتی تأکید میکند که آنچه بر زنان زیر سلطهی طالبان میگذرد باید به گوش جهانیان رسانیده شود و آنانی که به فکر تعامل و مذاکره با طالبان اند باید در برابر این عملکرد ناسنجیدهی شان به مردم افغانستان بخصوص زنان پاسخگو باشند.
استخبارات گروه تروریستی طالبان او را به اتهام «بسیج کردن زنان در اعتراضات» خیابانی و گردهماییهای مدنی زنان در سمت شمال افغانستان گرفتار و شکنجه کردهاند. اعتراضاتی که بارها از سوی طالبان سرکوب شدند و بازتاب رفتار خشونتبار طالبان با زنان معترض و دشمنی این گروه تروریستی با زنان را به جهان ثابت کرد.
زنان معترض که در شهر کابل و ولایات مختلف افغانستان گرفتار شدهاند، شبیه گیتی از شکنجه و بدرفتاری طالبان در توقیفخانهها و زندانهای این گروه روایتهای وحشتناکی دارند. شکنجه، اعترافهای اجباری، قتل، آزار و تجاوز جنسی –به هر اتهامی که گرفتار شده باشند – از رفتارهای معمول جنگجویان این گروه تروریستی با زنان است.