قرار است نشست دوحه با میزبانی سازمان ملل متحد به تاریخ ۲۸ دلو با حضور فرستادگان ویژه کشوره در امور افغانستان، شماری از نمایندگان نهادهای مدنی و گروه طالبان برگزار شود، این دومین نشستی است که زیر نظر سازمان ملل متحد در خصوص رسیدگی به بحران افغانستان، برگزار میشود.
حضور معنادار زنان در نشستهای که بعد از فروپاشی نظام جمهوریت به خاطر بهبود وضعیت افغانستان برگزار شده است، همواره قابل بحث بوده و از زنان افغانستان به گونهی که باید در این نشستها دعوت نشده است. در اولین نشست که در ماه ثور سال جاری زیر نظر سازمان ملل در قطر برگزار شد، هیچ زنی از آدرس زنان افغانستان در آن دعوت نشده بود و درخواست زنان به خاطر اشتراک در نشست نیز از سوی سازمان ملل رد شده بود.
امینه محمد، معاون سرمنشی سازمان ملل، قبل از برگزاری اولین نشست زیر نظر سازمان ملل در دوحه، حین سخنرانیاش در دانشگاه پرینستون ایالات متحده مدعی شده بود که بهرسمیتشناسی گروه طالبان نیز در آجندای آن شامل است. گفتههای معاون سرمنشی سازمان ملل مورد انتقادهای زیادی قرار گرفت و زنان معترض و فعالان مدنی، سازمان ملل را به توافق با گروه تروریستی طالبان متهم کردند؛ واکنشها باعث شد تا در آجندای نشست تغییراتی بیاید و حرف از توافق با گروه طالبان به میان نیاید.
دومین نشست زیر نظر سازمان ملل در حالی برگزار میشود که پس از سفر فریدون سنیرلیاوغلو به افغانستان، شورای امنیت سازمان ملل متحد پس از ارزیابی مستقل و توصیههای هماهنگکننده ویژه این سازمان این سازمان برای افغانستان، در هشتم جدی قطعنامهای را به تصویب رساند که در آن ایجاد «یک نقشه راه» به هدف «ادغام کامل» افغانستان در جامعه بینالمللی و ایجاد مجموعهای از سازوکارهای نظارتی بر اجرای توصیهها پرداخته شده است.
این ارزیابی توسط دبیر کل سازمان ملل به شورای امنیت این سازمان ارایه شده و به رعایت اصل عدم تبعیض، رعایت حقوق زنان و سهمدادن آنان در تمام عرصهها و تأمین حقوق و آزادیهای اساسی همه شهروندان افغانستان تأکید شده است.
به نقل از رسانهها، در نشست دوحه در قدم نخست با نمایندگان ویژه کشورها در امور افغانستان گفتوگو خواهد شد و سپس با نمایندگان جامعه مدنی، زنان و طالبان صحبت خواهد شد. تاهنوز فهرست اشتراک کنندهها در نشست دوحه معلوم نیست، ولی سازمان ملل چندین بار از گروه طالبان برای اشتراک در این نشست دعوت کردهاند، اما گروه طالبان گفتهاند که بعد از معلوم شدن آجندای نشست در مورد اشتراک کردن، تصمیم خواهند گرفت.
با این حال، مجمع مدافعان حقوق بشر با انتشار بیانیهای معیارهایی را برای اشتراک نمایندگان جامعه مدنی، مدافعان حقوق بشر و حقوق زنان در نشست دوحه، پیشنهاد کرده است. در بیانیه این نهاد گفته شده که سازمان ملل متحد باید مکانیسم واضح و شفاف برای انتخاب نمایندگان واقعی جامعه مدنی در داخل و خارج از کشور داشته باشد تا اشتراککنندگان از مشروعیت لازم برخوردار باشند. به گفته مجمع مدافعان حقوق بشر، افرادی که در این نشست اشتراک میکنند، باید باور کامل به ارزشهای مدنی و حقوق بشری داشته باشند و به جریانهای سیاسی و ایدیولوژیک وابسته نباشند. به باور این نهاد، نمایندگانی که از جامعه مدنی در این نشست اشتراک میکنند، باید ارتباط قوی و ظرفیت پاسخگویی با بدنه اصلی جامعه مدنی را داشته باشند.
این سازمان مدافع حقوق بشر، خواستار نقش معنادار و برجسته زنان نیز شده و تأکید کرده است که در انتخاب نمایندهگان زن نباید زبان انگلیسی شرط دانسته شود. براساس استدلال این سازمان، شرط بودن زبان انگلیسی مانع حضور زنان مبارز در این نشست میشود.
در کنار این موارد، واکنش زنان معترض در افغانستان در مورد نشست دوحه و دعوت شدن گروه طالبان در این نشست متفاوت بوده است. گروهی از فعالان مدنی و مدافعان حقوق زنان افغانستان طی یک نامهسرگشاده از سازمان ملل متحد خواستند که با مسائل افغانستان مسئولانه برخورد کنند. در این نامه آمده است: «حضور نمایندگان جنبشهای اعتراضی زنان بهعنوان یکی از ستونهای قوی مبارزه علیه تروریستهای طالب، نسلکشی و آپارتاید جنسیتی جاری، در تمام نشستهای بینالمللی درباره بحران افغانستان حتمی و ضروری است.»
در ادامه این نامه فعالان زن افغانستان به سازمان ملل متحد آمده است: «اگر سازمانهای بینالمللی در این زمینه بیتوجهی کنند، نهتنها نتایج نشست برای مردم افغانستان قابلقبول نیست و ناکارا خواهد بود، بلکه به وخیمتر شدن اوضاع حقوق بشری و حقوق زنان منجر میشود.» به باور این فعالان، دومین نشست سازمان ملل متحد برای افغانستان در دوحه در حالی برگزار میشود که «اوضاع سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و بهویژه حقوق بشری در افغانستان رو به وخامت نهاده است.»
سازمان ملل متحد هدف این نشست را بحث درباره «چگونگی افزایش مشارکت بینالمللی با شیوهای منسجم، هماهنگ و سازمانیافته، ازجمله از طریق در نظر گرفتن توصیههای ارزیابی مستقل در مورد افغانستان» خوانده است.
در ادامه اعتراضات در مورد نشست دوحه، بتول حیدری، استاد دانشگاه و فعال حقوق زنان، با انتشار ویدیویی در شبکه ایکس گفته است که بدون حضور زنان نتیجه این نشست برای مردم افغانستان پذیرفتنی نیست.
همچنان معترضان زن موسوم به جنبش «چتر اتحاد ملی زنان افغانستان»، از دعوت نمایندگان زنان معترض در نشست دوحه استقبال کرده و در اعلامیهی این نهاد آمده است: «مردم افغانستان و بهویژه زنان و دختران کشور، در وضعیت نفسگیر و خفقانآور حقوق بشری قرار دارند و گروه طالبان مسئول تمامی فجایع و بحرانهای جاری کشور است. سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی باید در نشست پیشرو، فیصلهی عملی و قطعی علیه این جنایات اتخاذ نمایند.»
این معترضان همچنان از سازمان ملل متحد خواستهاند که با«قاتلان مردم و زنان افغانستان» تعامل نکنند و نه تنها رژیم این گروه را بهرسمیت نشناسند، بلکه از طریق اعمال فشار بیشتر، تعزیرات جدید و شدیدتری در برابر این گروه وضع کنند.
در همین حال شماری از زنان معترض با انتقاد از برخورد سازمان ملل متحد در برابر طالبان و برگزاری نشست با حضور نمایندگان این گروه، میگویند که آنان نمیخواهند که با طالبان در میز مذاکره روبهرو شوند. معترضان تاکید دارند که مذاکره با طالبان، مبارزات سهسالهی زنان در برابر این گروه را زیر سوال برده و به آرمان زنان معترض افغانستان که آزادی و برابری است، خیانت میکند.
در ادامه واکنشها در مورد نشست دوحه، توماس نیکلاسون، نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان گفته است که نشست دوحه فرصت مهمی برای گفتوگوهای معنادار در مورد افغانستان و نشان دادن آمادگی همه طرفها برای مشارکت در مسیر رو به جلو است.
نیکلاسون، در یک نشست مطبوعاتی در کابل گفته است که تمرکز سفرش به افغانستان گفتوگو با طالبان، شهروندان افغانستان و جامعه دیپلماتیک بود تا کمک کند انتظارات واقعبینانه برای برگزاری یک نشست سازنده در دوحه داشته باشند.
این دومین نشست به میزبانی سازمان ملل متحد در امور افغانستان است که در دوحه، پایتخت قطر، برگزار میشود، نخستین دور این نشست پشت درهای بسته برگزار شد؛ از هیچ یک از گروههای مخالف طالبان دعوت نشده بود و بدون اینکه در وضعیت دشوار زنان در افغانستان تغییرات بیاورد، پایان یافت.