حقوق زنان در افغانستان تحت کنترل طالبان هر روز محدودتر و آسیب‌پذیرتر می‌شود. زنان و جنبش‌های اعتراضی در داخل و خارج از کشور برای تامین حقوق و آزادی‌های زنان دادخواهی می‌کنند. با آنکه جامعه جهانی تاکنون به تمامی برنامه‌ی دادخواهی زنان پاسخ مثبت داده، نسبت به وضعیت زنان ابراز نگرانی کرده و در نشست‌های دیپلماتیک با طالبان و مجامع بین‌المللی مسأله‌ی زنان افغانستان را مطرح کرده‌اند، اما گروه طالبان به صورت آشکارا به تمامی دادخواهی‌های زنان و درخواست‌های جامعه جهانی دست رد زده است.
همزمان با جلسات پنجاهمین سالروز تاسیس سازمان ملل متحد دو نشست در مورد زنان افغانستان برگزار شد.
شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو، دیروز(جمعه، ۱٠ سرطان ۱۴٠۱ خورشیدی) در یک نشست ویژه، وضعیت حقوق زنان افغانستان را بررسی کرد.
نمایندگان کشورهای عضو این شورا و سفیر دولت پیشین افغانستان در سخنرانی‌های خودشان وضعیت زنان افغانستان را نگران‌کننده خواندند.
همزمان با برگزاری این نشست، زنان معترض افغانستان با فرستادن نامه سرگشاده به شورای جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد خواستار تأمین حقوق زنان شدند.
در نامه‌ی زنان معترض افغانستان آمده است که «از زمان تصرف قدرت از سوی طالبان در افغانستان وضعیت زنان روز به روز فاجعه‌بارتر شده است. طالبان زنان را ناقص‌العقل خوانده و از حقوق کار و آموزش محروم کرده‌اند.»
همچنین در این نامه آمده است که طالبان سرکوب و حملات هدفمند را علیه فعالان زن، خبرنگاران و اقلیت‌های قومی و مذهبی راه‌اندازی کرده و این روند همچنان ادامه دارد.
بانوان معترض که برخی از آنان تجربه‌ی تظاهرات خیابانی، دستگیر شدن و شکنجه و اعتراف اجباری توسط طالبان را دارند، از جامعه جهانی خواسته اند طالبان را به هیچ بهانه‌ای به رسمیت نشناسند بلکه به رعایت حقوق زنان وادار کنند.
در همین حال، میشل باشله، کمشنر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد در نشست دیروز این شورا گفت که اگر وضعیت زنان در افغانستان تغییر نکند، آینده‌ی این کشور تاریک‌تر خواهد بود.
خانم باشله در سخنرانی‌اش از طالبان خواست که با زنان وارد تعامل و گفت‌وگو شوند.
او افزود: «امروز، دوباره از مقام‌های طالبان می‌خواهم که این درخواست‌های فوری زنان برای نشستن بر سر میز گفت‌وگو را بپذیرند و در گفت‌وگوی معنادار با آن‌ها شرکت کنند.»
میشل باشله که در جریان سفرش به افغانستان از کابل و هرات بازدید کرده بود در جریان سفرش مسأله‌ی حقوق زنان را نیز با رهبران گروه طالبان مطرح کرده بود.
به گفته‌ی او، طالبان به او پاسخ دادند که «ما امور را طبق شریعت اسلام پیش می‌بریم.»
اما گروه طالبان که این روزها مصروف «نشست بزرگ علما» در کابل است، به تمامی خواست‌های جامعه جهانی دست رد زد.
نشست یک هفته‌ای که دو روز قبل، پنج‌شنبه در خیمه لویه جرگه در کابل آغاز شد برای کسب مشروعیت داخلی و تجدید بیعت ملاها و عالمان دین برگزار شده است.
براساس اطلاعات سخنگویان طالبان تنها یک نفر از مجموع اشتراک‌کنندگان با حق آموزش دختران موافقت کرده است. البته که آمار مجموعی علمای اشتراک کننده متناقض است، گاهی سخنگویان طالبان ۶٠٠ نفر و گاهی ۳۵٠٠ نفر گفته‌اند که طبق گزارش رسانه‌های پاکستانی ۸٠ عالم دین از پاکستان توسط حکومت و شبکه حقانی بالاجبار در این نشست آمده تا به رهبر طالبان بیعت کنند.
مولوی هبت‌الله آخندزاده، رهبر مجهول فعلی طالبان که آن را «امیرالمؤمنین» می‌نامند، تاهنوز در جایی دیده نشده، اما فردی که ظاهرا در مجلس علما آمده و یک ساعت پشت به مجلس سخنرانی کرده، بر تداوم جنگ و جهاد(کشتار غیرمسلمانان) و اطاعت بی‌قیدوشرط مردم از طالبان تأکید کرده اما در مورد زنان چیزی نگفته است.
در صدای منسوب به این فرد مجهول‌الهویه(رهبر طالبان) تاکید شده است که «طالبان به خواست‌های جامعه جهانی تسلیم نمی‌شود، حتا اگر به ما حمله اتمی شود بازهم به دستورهای خارجی‌ها گوش نمی‌کنیم.»
همزمان با نشست علما در کابل که برای کسب مشروعیت این گروه در داخل راه‌اندازی شده، یک هیأت سیاسی به رهبری امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان در دوحه قطر با مقام‌های امریکایی برای کسب مشروعیت بین‌المللی و دریافت ذخایر ارزی افغانستان از بانک‌های جهانی لابی می‌کند.
رینا امیری، نماینده ویژه امریکا در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان از شرکت در این نشست دوحه خودداری کرده است.
