زنان معترض در داخل افغانستان در دومین سالروز سقوط کشور به دست گروه تروریستی طالبان بر اتحاد جهت مبارزه و مقاومت علیه طالبان تأکید میورزند و از جامعه جهانی نیز میخواهند که به گزینهی بدیل طالبان فکر کنند.
چندین گروه اعتراضی زنان امروز(سهشنبه، 24 اسد 1402 خورشیدی) با برگزاری تجمعات اعتراضی و نشر قطعنامه مشترک از مبارزه و مقاومت متحدانه زنان در برابر طالبان خبر دادند و خواهان حمایت جهانیان شدند.
این زنان معترض امروز به مناسبت دو سالگی سقوط کشور به دست گروه تروریستی طالبان زنان افغانستان در شهر کابل و شماری از ولایتهای دیگر با سردادن شعارهای ضد طالبانی دست به اعتراض زده و تاکید کردهاند که اگرچند مبارازت مدنی زنان در دو سال گذشته از سوی سازمانهای جهانی نادیده گرفته شده است اما آنان تا سرنگونی رژیم طالبان و بازپسگیری آزادی افغانستان مبارزه میکنند.
طالبان اصلاح شدنی نیستند
زنان معترض اعضای جنبش شنبههای ارغوانی صبح امروز در غرب کابل در یک گردهمایی اعتراضی از جامعه جهانی و سایر سازمانهای بینالمللی خواستند که به گزینهی بدیل طالبان در افغانستان و انتخابات عادلانه برای یک نظام دموکراتیک فکر کنند زیرا طالبان اصلاح شدنی نیستند.
این زنان معترض همچنان شعارهای «خاموشی و ترس ما بزرگترین اسلحه طالبان است» و «نه به تروریزم» را سر دادند و به «سرنگونی رژیم طالبان» و ایستادگی در برابر سیاستهای زنستیزانهی این گروه تأکید کردند.
آنان میگویند: «طالبان در دو سال گذشته جز اینکه همه روزه در فکر حذف و سرکوب زنان در اجتماع باشند کوچکترین فکری در مورد و ترقی و پیشرفت افغانستان ندارند. طالبان زنان را از همه حقوق و آزادیهای شان محروم کردهاند و آنها را خانهنشین ساختهاند.»
این بانوان معترض همچنان میگویند: «تعصبات قومی، مذهبی و زبانی در افغانستان هر روز بیشتر میشود و فقر و بیکاری میان مردم افزایش یافته است و مردم حتا نان خوردن و آبی برای آشامیدن ندارند.»
جنبش شنبههای ارغوانی تأکید کرده است که زنان از طالبان و ستمهای بیشمار این گروه به ستوه آمدهاند.
طالبان مانع تجمع خیابانی زنان شدند
اعضای شبکهی مشارکت سیاسی زنان افغانستان صبح امروز(سه شنبه، 23 اسد 1402 خورشیدی) برای یک تجمع اعتراضی در مقابل دفتر سازمان متحد در کابل رفته بودند.
اما گروه طالبان قبل از رسیدن زنان، در این محل افراد مسلح را مستقر کردند تا جلو گردهماییهای اعتراضی زنان را بگیرند. بنابراین زنان معترض این محل را ترک کرده و به اعتراض شان در یک فضای سربسته ادامه دادند.
این زنان معترض لباسهای بلند و سفید به شکل کفن پوشیده و بر آنها شعارهای «طالبان را تحریم کنید» و «طالبان را به رسمیت نشاسید» را در اعتراض به محدودیتهای روزافزون طالبان بر زنان نوشته بودند و دهنهای شان را در اعتراض به سکوت اجباری زنان با نوار سیاه بستند.
در بیانیهای که از سوی شبکه مشارکت سیاسی زنان منتشر شده پانزدهم اگست روز سیاه در تقویم افغانستان خوانده شده است.
این معترضان گفتهاند که جامعه جهانی افغانستان را در نتیجهی یک توافق و معامله در دوحه به طالبان و تشنگان قدرت واگذار کردند و آیندهی 36 میلیون شهروند افغانستان را نابود کردند اما زنان برای بازپسگیری آزادی افغانستان باهم متحد شده و تا سرنگونی رژیم طالبان در افغانستان به مبارزات مدنی علیه این گروه ادامه میدهند.
در بیانیه آمده است: «در این روز تلخ، باید به خاطر بیاوریم که متحد شویم، همدلی داشته باشیم و برای بازپسگیری آزادی، عدل و حقوق بشر در کنار هم بایستیم. ما همچنان برای آزادی، صلح و امید افغانستان مبارزه و در کنار هم خواهیم ایستاد.»
این زنان همچنان با اشاره به غارت اموال مردم توسط طالبان، جابجایی کوچیهای پاکستانی در ولایات شمال افغانستان، وحشت افگنی و کوچهای اجباری باشندگان افغانستان در شماری از ولایتها، ایجاد محاکم صحرایی، جنگهای نیابتی، قتلعام و تجاوزهای جنسی جنگجویان طالبان بر زنان، میگویند که طالبان یک تهدید بزرگ به آینده افغانستان و جهان اند.
این زنان همچنان خاطر نشان کردهاند که طالبان، با صدور بیش از پنجاه فرمان و ضوابط بیرحمانه موجب آزار واذیت مردم و حذف و سرکوب زنان از جامعه شده است. زنان معترض همچنان تاکید کردهاند که «جهان باید آگاه باشد که ما مردم افغانستان طالبان را نمیپذیریم.»
نادیدهگیری جنبشهای اعتراضی زنان از سوی سازمان ملل و حفظ طالبان در قدرت
«جنبش زنان افغانستان برای برابری» در بیانیهای که به مناسبت دو سالگی سقوط کشور به دست گروه طالبان منتشر کرده است با انتقاد از عملکرد سازمان ملل در برابر طالبان میگویند که این سازمان با نادیدهگیری مبارزات مدنی زنان سبب حفظ طالبان در قدرت شده است.
در بیانیهی این جنبش آمده است که سازمان ملل و سایر سازمانهای حقوق بشری، تسلیمی دولت افغانستان به دست تروریستان را بدون هیچ واکنش فقط تماشا کردند و اکنون با تعامل و ارسال پولهای هنگفت هفتهوار سبب تقویت و حفظ طالبان در قدرت شده است.
جنبش زنان افغانستان برای برابری با اشاره به شکلگیری جنبشهای اعتراضی زنانه و دو سال مبارزهی مدنی سرسختانهی زنان در برابر طالبان گفته است که در رسیدن جنبشهای اعتراضی به خواستها و مطالبات شان، هر عواملی در آن دخالت دارد.
در بیانیه آمده است: «جنبشهای اعتراضی زنان افغانستان همانطور که از سوی رژیم تروریستی طالبان طی دو سال مورد سرکوب و خشونت واقع شد، از سوی جوامع بینالمللی، سازمانهای بینالمللی، سازمان حقوق بشر و سایر نهادهای حمایتگر بینالمللی نیز مورد کتمان و فراموشی قرار گرفت. سازمان ملل و جوامع بینالمللی از جنبش(زن، زندگی، آزادی) در ایران قاطعانه حمایت کردند اما جنبشهای اعتراضیِ زنان افغانستان را به فراموشی سپردند.»
این جنبش همچنان گفته است که آنچه که بر مردم و زنان افغانستان میگذرد محصول زبان دوگانه و رفتار منافقانهی جوامع بینالمللی با طالبان است؛ زیرا جوامع بینالمللی عملا از رژیم طالبان حمایت میکنند و هفتهوار به آنها پول میفرستند اما تنها در زبان منتقد آنهاست.
جنبش زنان افغانستان برای برابری از از جوامع بینالمللی و سازمان ملل خواسته است که تا بحران افغانستان مزمن نشده و تروریسم قدرتش را از این بیشتر بسط نداده، زبان ورفتار دوگانه با طالبان را دور انداخته و منافعشان را با قربانی کردن میلیونها انسان، زن و کودک درافغانستان گره نزند.
می رزمیم اما ذلت را نمیپذیریم
تیم اتحاد و همبستگی زنان افغانستان با وجود فضای نظامی در شهر کابل در یک تجمع اعتراضی در مکان سربسته با شعارهای «مرگ بر ستمگر» به مبارزه علیه طالبان تأکید کردند.
اعضای این گروه اعتراضی زنان امروز در گردهمایی شان گفتند که ما «میرزمیم اما ذلت را نمیپذیریم».
این معترضان که به مناسبت دومین سالروز سقوط کشور به دست گروه تروریستی طالبان گردهم آمده بودند به «ایستادگی و مبارزه تا سرنگونی طالبان» تأکید کردند.
در ویدیویی که از جریان این تجمع اعتراضی به نیمرخ فرستاده شده زنان معترض میگویند که برای تأمین حقوق شان تا پای جان میرزمند اما ذلت و محرومیت زیر سلطهی طالبان را نمیپذیرند.
تیم اتحاد و همبستگی زنان افغانستان در این گردهمایی از سازمان ملل خواستند که طالبان را به رسمیت نشناخته و زمینهی مشروعیتبخشی به این گروه را نیز فراهم نکند.
سازمان ملل بیش از این سرنوشت زنان افغانستان را به بازی نگیرد
گروهی از فعالان حقوق زن در شهر شبرغان مرکز ولایت جوزجان در یک گردهمایی اعتراضی با سر دادن شعارهای ضد طالبانی تاکید کردند که سازمان ملل بیشتر از این سرنوشت زنان و دختران افغانستان را به بازی نگیرد.
این زنان که امروز در یک مکان سربسته گردهم آمده بودند گفتهاند که افغانستان به «صحرای بیقاعده و بدون قانون» میماند که مردمش از شدت ناامیدی، فقط به خودکشی و فرار فکر میکنند.
زنان معترض در جوزجان از ستمهای جاری طالبان بر مردم یاد کردند و گفتند که «تجاوز جنسی در زندانها، سنگسار، اعدام، کشتار، شکنجه، شلاق، خودکشی، فشار سنگین و کشندهی روانی، محرومیت از کار، آموزش و ازدواجهای اجباری، زندگی روزمرهی مردم افغانستان، به ویژه زنان را حلقه زده است.»
این زنان همچنان خاطر نشان کردند که توافقنامهی دوحه میان طالبان و ایالات متحدهی امریکا باید لغو شود زیرا سبب سقوط کشور به دست طالبان و آوارگی میلیونها انسان، گرسنگی و آپارتاید جنسیتی و محرومیت زنان افغانستان از تمام حقوق انسانی شان شده است.
آنان خطاب به سازمان ملل میگویند که بیش از این با سرنوشت مردم و زنان افغانستان بازی نکند: «وقت آن است که سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری بینالمللی مسئولیت خود در قبال افغانستان را به طور واقعی انجام دهند و به جنایتهای جنگی، جنایتهای ضد انسانی و نسلکشیها از سوی طالبان در افغانستان پایان دهند.»
