دیدن عکس‌هایی از دختران دانشجوی دانشگاه کابل در دهه شصت میلادی، برای همه‌ی ما حس همراه با حسرت را زنده می‌کند؛ به ویژه حالا که آموزش و تحصیل دختران یکبار دیگر منع شده است.
یکی از معروف‌ترین این عکس‌ها، عکس سیاه و سفیدی از سه دختر دانشجو است که در سال 1962 میلادی در خبرگزاری فرانسه منتشر شده و در وبسایت «گیتی امیجز» نیز موجود است و به عنوان نمادی از روزهای خوب دختران افغانستان، سا‌ل‌هاست که در انترنت و شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود.
یکی از این دختران، نجیبه شریفی است و گفته است که در آن زمان او دانشجوی سال آخر دانشکده‌ی طب دانشگاه کابل بوده است.
خانم شریفی در محله‌ای در حاشیه دریای کابل و در منطقه «پل خشتی» به دنیا آمده است و از اولین گروه دخترانی است که از «لیسه زرغونه» یکی از مشهورترین مکتب‌های دخترانه کابل، فارغ شده است.
او زمانی که دانش‌آموز این مکتب بوده، به عنوان گوینده در رادیو کابل کار خود را آغاز می‌کند و از جمله اولین گویندگان رادیو کابل نیز به شمار می‌رود؛ در ابتدا اعلانات تجارتی می‌خوانده، بعدتر برنامه آهنگ‌های درخواستی مردم را اجرا کرده و در نهایت به مجری بخش خبر ارتقا یافته است.
خانم شریفی پس از فراغت از مکتب زرغونه، وارد دانشکده‌ی طب دانشگاه کابل شد و در این دوره بود که فرمان «رفع حجاب/پوشش اختیاری» از سوی سردار محمد داوود خان، نخست وزیر وقت، صادر شد و آن‌ها برای اولین‌بار فرصت یافتند که بدون پوشش مرسوم و پوشیدن چادری، در یک صنف درسی مختلط و در کنار پسران درس بخوانند.
او در مصاحبه با آصف معروف، خبرنگار بی‌بی‌سی گفته است که پس از فراغت از دانشکده‌ی طب دانشگاه کابل، به او پیشنهاد تدریس در این دانشکده ارائه شد، اما او ترجیح داد که در یک شفاخانه کار کند.
خانم شریفی افزوده است که در آن زمان تعداد شفاخانه‌ها در کابل کم بود و فارغان رشته طب را به حکم قرعه برای کار در شفاخانه‌ها معرفی می‌کردند و در قرعه‌کشی، او مربوط به شفاخانه وزیر اکبرخان شد.
خانم شریفی گفته است که شفاخانه وزیر اکبرخان در آن زمان یک سرطبیب به نام «پروفیسور کاربن» داشت که اهل کشور چک بود و این پروفیسور او را ترغیب کرد که به عوض رشته نسائی و ولادی، تخصص خود را در رشته جراحی بگیرد. او این پیشنهاد را می‌پذیرد و به این ترتیب تبدیل به اولین جراح زن در تاریخ افغانستان می‌شود.
مجله ژوندون در شماره 23 خود که به تاریخ 6 سنبله سال 1350 خورشیدی منتشر شده است، با خانم نجیبه شریفی به عنوان اولین جراح زن در افغانستان، مصاحبه کرده است و او در این مصاحبه گفته که جراحی در این اواخر در افغانستان «انکشاف» کرده است اما بازهم مشکلاتی به دلیل نبود «وسایل» و «لوازم» کافی وجود دارد.
نجیبه شریفی پس از گرفتن تخصص در رشته جراحی در داخل افغانستان، برای ادامه تحصیل خود دو سال به شهر ولگاگراد اتحاد جماهیر شوروی رفت و در رشته جراحی درس خواند.
او پس از پایان تحصیل در اتحاد جماهیر شوروی به کابل بازگشت و کارش را در شفاخانه وزیر اکبر خان ادامه داد.
خانم شریفی در سال 1974 میلادی، برای درمان بیماری خواهرش به آلمان می‌رود و به صورت موقت ساکن این کشور می‌شود، اما تغییرات سیاسی در افغانستان باعث می‌شود که او به صورت دایمی در این کشور، بماند.
خانم شریفی در شهر کلن آلمان زندگی می‌کند و در چندین شفاخانه در این کشور نیز به عنوان جراح کار کرده و اکنون بازنشسته شده است.
