دفتر حقوق بشر یوناما در گزارشی تازه‌ی خود با عنوان «غیرقابل دسترس» گفته داده است که قطع سراسری خدمات مخابراتی و انترنیتی در افغانستان که در اواخر سپتامبر ۲۰۲۵ از سوی گروه طالبان اجرا شد، پیامدهای مرگبار چون؛ مرگ بیماران قابل نجات و توقف کمک‌رسانی انسانی، تعطیلی بانک‌ها، توقف آموزش دختران و ایجاد وضعیت گستردهی ترس، ابهام و بی‌اعتمادی عمومی را به همراه داشت.
این گزارش بر اساس بیش از ۱۰۰ مصاحبه در بازه‌ی زمانی ۱۵ سپتمبر تا ۱ اکتوبر ۲۰۲۵ تهیه شده و به قطع گستردهی فایبر نوری و تلفون همراه که از ۲۹ سپتمبر آغاز شد و اتصال آن بعد از ظهر ۵ اکتوبر حوالی ساعت ۱ دوباره برقرار گردید، با عنوان «۴۸ ساعت قطع سراسری» پرداخته است.
به گفته‌ی یوناما، قطع انترنیت و راه‌های ارتباطی که بدون اعلام قبلی صورت گرفت و هیچ اطلاعیه یا دلیل رسمی از سوی گروه طالبان ارائه نشد، زندگی مردم را به شدت دچار اضطراب و سردرگمی کرد، یکی از مصاحبه‌شوندگان گفته است: «هیچ‌کس نمی‌دانست چرا خاموش شد. فقط نمی‌توانستیم تماس بگیریم و این ترسناک بود.»
گزارش نشان می‌دهد قطع انترنیت باعث جدایی اعضای خانواده، ناتوانی در تماس اضطراری، توقف کار، نگرانی جمعی و شایعات گسترده شده و بر زندگی روزمره و روان عمومی تأثیرات زیادی گذاشته است؛ یکی از مصاحبه شونده‌ها گفته است: «همه فکر می‌کردند کودتا شده یا جنگ شروع شده.»
یوناما در این گزارش از موارد مرگ قابل پیشگیری نیز یاد کرده است؛ از جمله فوت نوزاد در لغمان به دلیل نرسیدن مادر به شفاخانه‌ی ولایتی و مرگ سه کودک در زابل به‌دلیل نرسیدن به موقع خون، یک کارمند صحی به یوناما گفته است: « سه کودک در شفاخانه فوت کردند، زیرا نتوانستیم با اعضای خانواده‌شان تماس بگیریم تا خون از بانک خون بیا ورند..»
بر اساس گزارش زنان به‌دلیل مقررات داشتن محرم و نبود امکان تماس آسیب بیشتری دیده‌اند؛ شماری از زنان مجبور به توقف سفر و کار شدند، کلاس‌های آنلاین دختران متوقف شد و کسب‌وکارهای انترنیتی زنان قطع گردید. همچنان بانک‌ها و حواله‌ها متوقف شد، پرداخت معاش به تعویق افتاد، صدها موتر باری در مرز زرنج متوقف ماند و معامله‌گران قادر به انتقال پول یا دریافت نرخ ارز نبودند.
رسانه‌ها نیز فعالیت‌شان را متوقف کردند و خبرنگاران گفته‌اند به‌دلیل ترس از بازداشت و نبود اطلاعات رسمی، قادر به توضیح علت قطع انترنیت نبودند که این وضعیت به گسترش شایعات و بی‌اعتمادی عمومی منجر شد.
نهادهای کمک‌رسان نیز اعلام گفته‌اند، قطع شبکه‌های مخابراتی و انترنیت روند ثبت بازگشت‌کنندگان از پاکستان، توزیع کمک نقدی و پاسخ به زلزله‌زدگان را مختل کرده بود و همچنان در نتیجه تأخیر ناشی از قطع شدن راه‌های ارتباطی در گذرگاه تورخم، حداقل دو نفر جان باخته‌اند.
یوناما در پایان تأکید کرده است که قطع خدمات مخابراتی بدون هشدار و بدون دلیل، نه تنها چرخه‌ی خدمات اساسی مانند خدمات صحی، خدمات مالی و کمک‌رسانی را مختل کرده، بلکه «به‌طور مستقیم با حق حیات، امنیت انسانی و دسترسی به خدمات پایه در تضاد است.»
