زنان و دختران معترض عضو «جنبش شنبه‌های ارغوانی» در مورد نشست سازمان ملل متحد در دوحه، واکنش نشان داده و با نشر قطع‌نامه‌ای گفته‌اند که گروه طالبان تغییرپذیر و انعطاف‌پذیر نیستند و جهان باید از بدیل حکومت طالبان در افغانستان حمایت کنند.
در قطعنامه آمده است که گروه طالبان بطور سیستماتیک مرتکب «جنایت علیه بشریت» و «آپارتاید جنسیتی» گردیده و این گروه درحال عادی سازی «نسل کشی هزاره‌ها» هستند.
معترضان در ادامه گفته‌اند: «اقدام طالبان در زمینه بازداشت [اختطاف] گروهی زنان و دختران هزاره و تاجیک به دلیل عدم رعایت «پوشش اجباری طالبانی» در کابل، غزنی، مزارشریف، دایکندی و شماری از ولایت‌های دیگر مصداق بارزی از اقدامات وحشتناک ضد بشری دیگر این گروه است که احساسات جمعی جامعه را جریحه‌دار ساخته است.»
در قطعنامه آمده است که گروه افراطی طالبان با شکل دهی حکومت خودخوانده، تک قومی و تک جنسیتی افغانستان را به پایگاه گروه‌های تروریستی چون القاعده، داعش و تحریک طالبان پاکستانی تبدیل کرده است.
معترضان گفته‌اند، با وجود تلاش‌های فروانی ملی و بین‌المللی و سرازیر شدن میلیون‌ها دالر کمک بدون پرسش به این گروه در بیشتر از دو سال گذشته، کاملاً روشن شده است که این گروه تروریستی تغییر پذیر نیستند و حتی به ابتدایی‌ترین حقوق انسانی و بشری شهروندان کشور بویژه زنان و اقوام آسیب پذیر احترام قائل نیستند.
معترضان در قطعنامه به دوره قبل حاکمیت این گروه اشاره کرده و گفته‌اند، تجربه حاکمیت گروه طالبان در دور نخست و دو سال و نیم سال فعلی ثابت می‌سازد که این گروه توانایی تعامل با مردم افغانستان و جامعه جهانی را ندارند.
معترضان، دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) را به سفید نمایی گروه طالبان متهم کرده و گفته‌اند: «یوناما، بدون توجه به واقعیت‌های عینی جامعه، سیاست سفید نمایی طالبان را در پیش گرفته و در راستای تعامل بیشتر قرار است نمایندگان این گروه در نشست دوحه که به ابتکار سازمان ملل متحد برگزاری می‌گردد، اشتراک نمایند.»
در قطعنامه خاطر نشان شده است که تجربه حضور سازمان ملل متحد و تعیین نماینده ویژه جهت پایان بخشیدن بحران افغانستان در چهار دهه گذشته نتیجه بخش نبوده و هیچ یک از نمایندگان ویژه سازمان ملل نتوانستند نقش مؤثری در پایان بخشیدن بحران افغانستان ایفا نمایند.
معترضان عضو «جنبش شنبه‌های ارغوانی»، جلسه اخیر شورای امنیت سازمان ملل و صدور قطعنامه شماره «۲۷۲۱» و تصمیم گماشتن نماینده ویژه را برای افغانستان، انتخاب یک مسیر اشتباه توصیف کرده و از مجمع عمومی سازمان ملل خواسته‌اند، تا از باج دهی و تعامل با گروه طالبان خود داری کنند و به منشورهای حقوق بشری و سایر اسناد بین المللی احترام بگذارد.
در ادامه معترضان از جامعه جهانی و سازمان ملل خواسته‌اند تا برای مردم افغانستان بویژه زنان داخل افغانستان تصمیم نگیرند. «ما از سازمان ملل متحد می‌خواهم، در برگزاری نشست‌های آن سازمان در مورد افغانستان، نمایندگان واقعی مردم به خصوص «زنان معترض داخل کشور» را که طی دو و نیم سال گذشته با همه وحشت و دهشت طالبانی در صف مبارزه ایستاده‌اند، دعوت نموده و در روشنی واقعیت‌های عینی افغانستان روی راه حل‌ها تمرکز صورت گیرد.»
معترضان در اخیر تاکید کرده‌اند که پایان بحران کنونی افغانستان فقط با برپایی نظام دموکراتیک و غیرمتمرکز مبتنی بر اراده مردم افغانستان امکان پذیر است.
