در آستانه دو سالگی تسلط گروه تروریستی طالبان بر افغانستان، سازمان دیدبان حقوق بشر می‌گوید که این گروه سرکوب حقوق بشر و حقوق زنان را تشدید کرده‌اند.
دیدبان حقوق بشر در گزارشی که امروز (پنجشنبه، 19 اسد 1402 خورشیدی) منتشر کرده نه است که طالبان در این دو سال زنان و دختران را از حق تحصیل، کار، گشت و گذار و اجتماعات محروم کرده‌اند.
این نهاد افزوده که طالبان همچنین سانسور گسترده‌ای را بر رسانه‌ها و دسترسی به اطلاعات اعمال کرده و بازداشت روزنامه نگاران و دیگر منتقدان را افزایش داده است.
بر اساس گزارش دیدبان حقوق بشر، اکنون افغانستان به یکی از بدترین بحران‌های بشری جهان تبدیل شده است و بیش از ۲۸ میلیون نفر نیاز فوری به کمک‌های بشردوستانه دارند.
فرشته عباسی پژوهشگر امور افغانستان در دیدبان حقوق بشر گفته است که «مردم افغانستان زیر حاکمیت طالبان در یک کابوس حقوق بشری و همچنان بحران بشری به سر می‌برند.»
او افزوده که «رهبری طالبان باید فوراً قوانین و سیاست‌های ظالمانه خود را طرد کند و جامعه بین‌المللی باید آنها را در قبال بحران‌های کنونی پاسخگو قرار دهد.»
دیدبان حقوق بشر در گزارش خود با اشاره به ممنوعیت کار زنان توسط گروه تروریستی طالبان نوشته است که «این امر به معیشت زنان آسیب جدی وارد کرده است.»
پژوهشگر دیدبان حقوق بشر در امور افغانستان گفته است که «سیاست‌های زن‌ستیزانه طالبان نشان دهنده بی‌توجهی کامل به حقوق اولیه زنان است. سیاست‌ها و محدودیت‌های آنها نه تنها به زنانی که فعال و مدافع حقوق هستند، بلکه به زنان عادی که به دنبال یک زندگی عادی هستند نیز آسیب می‌زند.»
این نهاد از کشورهای کمک کننده به افغانستان خواسته است که راه‌هایی برای کاهش بحران بشری جاری بیابند، به نحویکه منجر به تقویت سیاست‌های سرکوبگرانه طالبان علیه زنان نشوند.
در گزارش دیدبان حقوق بشر آمده است که بر اثر اعمال سانسور گسترده از سوی طالبان، دسترسی به اطلاعات در افغانستان با مشکل مواجه شده و «هیچ کس در داخل کشور نمی‌تواند اطلاعات مهم را بدون ترس از دستگیری و بازداشت خودسرانه گزارش کند.»
این نهاد افزوده که «نیروهای امنیتی طالبان دست به بازداشت خودسرانه، شکنجه و اعدام صحرایی افسران سابق امنیتی و اعضا یا حامیان گروه‌های مقاومت مسلح زده‌اند.»
بر اساس این گزارش، از زمان تسلط طالبان «گروه مسلح اسلام‌گرای دولت اسلامی ولایت خراسان (داعش خراسان)، شاخه دولت اسلامی (داعش) در افغانستان حملات زیادی بر مکاتب و مساجد انجام داده‌اند که در بیشتر مواقع گروه قومی هزاره را که عمدتاً شیعه هستند هدف قرار می‌دهند که از محافظت امنیتی کم‌تری برخوردارند یا به مراقبت‌های صحی و سایر کمک‌ها دسترسی اندکی دارند.»
دیدبان حقوق بشر همچنین گفته است که «هزاران تن از مردم افغانستان که از کشور فرار کرده بودند در کشورهای سومی از جمله پاکستان، امارات متحده عربی، ایران و ترکیه در بلاتکلیفی به سر می‌برند و در بسیاری موارد در شرایط وخیمی قرار دارند.»
این نهاد گفته است که دولت‌های درگیر با مسئله افغانستان مسئولیت دارند تا اطمینان حاصل کنند که افغان‌هایی که در معرض آزار و اذیت یا آسیب قرار دارند، بصورت واقعی به مسیرهای قانونی و ایمن دسترسی دارند و دولت‌ها باید به تعهدات خود عمل کنند و این گروه‌های در معرض خطر را در اسرع وقت اسکان دهند.
فرشته عباسی گفته است که «واکنش طالبان به بحران بشری گسترده افغانستان، سرکوب بیشتر حقوق زنان و هرگونه مخالفت بوده است.»
او افزوده که «دولت‌هایی که با طالبان در تعامل هستند باید آنها را تحت فشار قرار دهند تا فوراً مسیر خود را تغییر دهند و تمام حقوق اساسی افغان‌ها را احیا کنند و در عین حال به مردم افغانستان کمک حیاتی کنند.»
گروه طالبان از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، زنان را از تمام حقوق اساسی شان محروم و از جامعه حذف کرده‌اند.
جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان به این باور هستند که سیاست طالبان در قبال زنان، آپارتاید جنسیتی است و سازمان ملل متحد و جامعه جهانی باید آن را به رسمیت بشناسند.
