برچسب: روایت زنان

نگار«مستعار» ما زنان افغانستانی از روزی که گروه طالبان وارد کابل شد، چیزهای را که حتا در تصور مان نمی‌گنجید یک به یک تجربه کردیم. روزهای اول فکر می‌کردم در ...

نویسنده: عاصی هر آدم قصه‌ای دارد. هر قصه، آهنگی دارد و ملودی‌ای که قطعاً فراموش‌‌نشدنی است. آدم‌ها با قصه‌ای که دارند، زنده‌اند. آدمِ بی‌قصه، انسان بی‌درد است. قصه‌ها مجموعه‌ای از ...

نویسنده: فخریه من از نسل دخترانی‌ام که در روزگار جمهوریت بالیدند؛ زمانی که آسمان وطن همیشه آبی نبود، اما هنوز سایه‌ی سنگین طالبان بر آن نچرخیده بود. در یکی از ...

نویسنده: رؤیا (مستعار) نمی‌دانم از کجا شروع کنم؟ چطور بنویسم؟ همیشه آغاز نوشتن برایم دشوار بوده است. اول می‌نویسم، پس پاک می‌کنم. فکر می‌کنم آنچه نوشته‌ام به دلم نیست. حس ...

این روایت، قصه‌ی زندگی دختری ا‌ست که تمام خاطرات دوران کودکی‌اش را تصویرهای خشم و خشونت پُر کرده است. تمام گذشته و دوران کودکی‌اش را با صدای عضب‌ناک مردهای خانواده‌اش ...

نویسنده: عاصی این روایت، صدای یک زن شاغل است که در کابل قبل از سقوط، زنده‌تر بود. آزادی داشت. تلاش می‌کرد. رؤیاهایش را مشاهده می‌کرد و خواب‌هایش تعبیر قشنگی داشت. ...

نویسنده: آزاده من دختری هستم که در تبعید به‌دنیا آمدم؛ در خانه‌ی اجاره‌ای در حاشیه‌های خاکستری شهر، جایی که مادرم لهجه‌ی کابلی را با بغض حرف می‌زد و پدرم شب‌ها ...

نویسنده: نریمان گه‌گاهی فریده می‌آید به خانه‌ی ما. هم‌سن‌ و سال مادرم است. با مادرم خاطره‌هایی دارد که فراموش نمی‌کند. فریده، هنوز مجرد مانده است. چهل‌ و هشت ساله است. ...

آغاز مجدد فعالیت نیمرخ، صرفا یک اقدام معمول رسانه‌ای و نهادی نیست، بلکه تعهدی برای ثبت حقیقت، مقاومت در برابر سرکوب، و ایستادگی در کنار زنانی است که همچنان برای ...

در دو هفته‌ای که گروه طالبان هر روز دختران را به بها‌نۀ رعایت نکردن حجاب اجباری با خود می‌برند و خانواده‌ها را مجبور می‌کنند برای رهایی دخترانشان تعهد بدهند و ...

راضیه میان دودلی برای برگشت به افغانستان و گریز به کشورهای مهاجر‌پذیر، برگشتن به افغانستان را انتخاب کرد. «تمام تلاشم برای برگشت به افغانستان بود. نمی­توانستم دست آوردهای چندین ساله ...