گروه دادخواهی Save Us متشکل از پناهجویان افغانستانی در پاکستان از افزایش مشکلات اقتصادی و روانی میان مهاجران اهل افغانستان در پاکستان می‌گوید و کمیشنری عالی سازمان ملل متحد را به سهل‌انگاری متهم کرده و خواستار رسیدگی به موقع به وضعیت پناهجویان شده است.
این گروه دادخواهی امروز(دوشنبه، 2 اسد 1402 خورشیدی) در شهر اسلام آباد، پایتخت پاکستان یک نشست خبری برگزار کرده و یک قطعنامه به آدرس سازمان ملل متحد صادر کرده است.
در قطعنامه‌ای که از سوی گروه دادخواهی سیف‌اس/ Save Us به نیمرخ ارسال شده، مهاجران افغانستانی مقیم پاکستان گفته‌اند که دفاتر کمیشنری عالی سازمان ملل متحد از آغاز سال 2022 میلادی تاکنون(جولای 2023) برای رفع مشکلات مهاجران افغانستانی در پاکستان سهل‌انگاری کرده و وضعیت آنان را نادیده گرفته است.
آنها مدعی اند که بی‌توجهی به وضعیت مهاجران افغانستانی در پاکستان سبب افزایش مشکلات اقتصادی و روانی و حتا رویدادهای خودکشی در میان مهاجران و پناهجویان شده است.
سونا فرهنگیار، فعال حقوق بشر از اسلام آباد و عضو گروه دادخواهی مهاجران افغانستانی در پاکستان در این مورد به نیمرخ می‌گوید که زنان و کودکان بیشتر از دیگران متأثر شده‌اند.
او افزود زنانی که پس از تسلط طالبان بر افغانستان به پاکستان مهاجر شده‌اند مانند دیگر زنان داخل کشور که حق تحصیل، کار و گشت‌وگذار ندارند، زنان مهاجر در پاکستان نیز حق آموزش، کار و حتا اجازه گشت‌وگذار آزادانه را ندارند.
خانم فرهنگیار گفت که «زنانی که در اینجا وقت ویزای شان به اتمام رسیده حتا نمی‌توانند یک سیم کارت بخرند. آنها از تمام حقوق شان محروم هستند.»
به گفته‌ی سونا، مهاجرانی که از سوی پولیس پاکستان دستگیر و زندانی می‌شوند دولت این کشور برای رهایی آنان پول هنگفتی می‌گیرند.
او گفت: «وقتی مردان بیرون از خانه می‌روند در ترس به سر می‌برند و وقتی زندانی می‌شوند در بدل رهایی هر مرد دوصد هزار کلدار و در بدل رهایی هر زن 75 هزار کلدار می‌خواهند. خلاصه زنان، مردان و کودکان و همه مهاجران افغانستانی در اینجا در ذلت به سر می‌برند.»
گروه دادخواهی سیف‌اس با ارائه‌ی پنج پیشنهاد خواستار رسیدگی سریع و به موقع کمیشنری عالی سازمان ملل به وضعیت مهاجران و پناهجویان افغانستان در پاکستان شده است.
در قطعنامه این گروه دادخواهی آمده است که کمیشنری عالی سازمان ملل متحد برای حفاظت از پناهجویان و کاهش چالش‌های آنان با مسئولان کشور میزبان صحبت کند. این گروه همچنان از سازمان‌های بین‌المللی خواسته است که برای رسیدگی به وضعیت مهاجران و پناهجویان در بلند کردن صدای مهاجران، آنان را همراهی کنند.
این گروه دادخواهی همچنان خواستار وضاحت سازمان ملل پیرامون افزایش خودکشی میان مهاجران شده و تأکید کرده است که این سازمان پرونده‌های افراد در معرض خطر را به کشورهای مهاجرپذیر به موقع راجع کند و برای رفع محدودیت‌های گشت‌وگذار و کاهش نگرانی‌های مهاجران هنگام گشت‌وگذار به آنان اسناد معتبر و کارت‌های مهاجرت توزیع کند.
این در حالی است که چندی قبل یک مهاجر به نام صایم از بدخشان افغانستان به دلیل عدم رسیدگی به پرونده‌‌اش از سوی سازمان‌های مهاجرتی، در اسلام آباد پاکستان خود را از منزل ششم یک آپارتمان به قصد خودکشی پایین انداخت و جان باخت. دلیل خودکشی او افسردگی ناشی از بی‌سرنوشتی و طولانی بودن بررسی پرونده‌های مهاجرتی عنوان شده است.
پس از سلطه‌ی گروه تروریستی طالبان بر افغانستان، صدها هزار نظامیان حکومت پیشین، خبرنگاران، همکاران محلی کشورها و فعالان مدنی و حقوق بشر به کشورهای همسایه مهاجر شده و بسیاری از آنان تاکنون در بی‌سرنوشتی به سر می‌برند. از سویی هم شماری از زنان معترض که به دلیل سازماندهی و شرکت در اعتراضات خیابانی از سوی طالبان زندانی و شکنجه شده بودند نیز پس از رهایی از زندان به کشور پاکستان رفتند و در شرایط دشوار اقتصادی و روانی زندگی می‌کنند.
