نویسنده: گلچهره احمدی
ماه‌ها قبل، شب‌هنگام، مکتوب و فرمانی از سوی کابینه سرپرست گروه طالبان بیرون داده شد که همه را متحیر و ناامید کرد. آن فرمان چیزی نبود جز محروم کردن دختران افغانستان از دانشگاه‌ها، دبیرستان‌‌ها و آموزشگاه‌ها. آن فرمان غم‌انگیزی بود که هیچ آدم عاقل و سالم‌فکری، آن شب نمی‌‌پذیرفت که واقعاً طالبان دست به چنین اعمال و رفتاری زده باشد.
ولی این فرمان و دستور طالبان، فردا مثل بم در جامعه منفجر شد. با این فرمان همه آرزوها و امیدهای مردان و زنان این کشور نقش بر آب شدند. این فرمان نشان داد که افغانستان در دام خطرناکی گرفتار شده است. مردم افغانستان در چاهی افتاده‌اند که بیرون کردن آن در وجود و حضور این‌ها به این سادگی‌ها میسر نیست.
اقدام پسین طالبان مبنی بر مسدود کردن دروازه‌های مکاتب، دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های زبان به روی زنان و دختران کشور نه تنها مردم افغانستان را، که همه کشورهای منطقه و جهان را شوکه کرد. اما طالبان با دیده‌درایی تمام اذعان نمودند که این دستور «امیر» است و هر کسی که از آن سرکشی می‌کند بغاوت‌گر شمرده میشود.
طالبان همه‌ی فرمان‌های ضدانسانی، زن‌ستیزانه و ناقض حقوق بشر را به نام احکام دین صادر می‌کنند. حتا دین اسلام را به حدی به سخره گرفته‌اند که فرمان یک آدم پنهانی و وسیله‌ی دست استخبارات منطقه‌ای و جهانی را «فرض» می‌دانند و تردد از آن را کفر و بی‌دینی می‌شمارند.
در ابتدا سخن از این بود که طالبان تغییر کرده‌اند و حداقل در برابر نظام جهانی و حقوق نیمی از جمعیت کشور تبعیض و تعصب نمی‌کنند، اما طی یک و نیم سال دیده شد که طالبان نه تنها تغییر نکرده بلکه برای اعمال سیاست‌های غلط خود جدی‌تر و ماهرتر هم شده و بیشترین هدف را در کنار قومی کردن افغانستان، به روی زنان نشانه گرفته‌اند.
گروه طالبان در این مدت زنان را از همه عرصه‌ها و حقوق اولیه محروم کردند. بستن دانشگاه، مکاتب و آموزشگاه‌های خصوصی آخرین میخی بود که طالبان بر تابوت حقوق و جایگاه زنان کوبیدند و آنان را از همه‌ی حقوق انسانی‌شان محروم کردند. این تبعیض آشکار علیه زن و محروم ساختن زنان از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان مثل حق آموزش، حق کار، سفر و دسترسی آزاد به خدمات صحی است.
این عمل نشان‌دهنده‌ی تفکر و جهانبینی طالبان در برابر انسان افغانستانی است. در این جهانبینی و طرز تفکر، انسان‌ها به صورت تبعیض‌‌آمیز به چندین دسته‌ی نابرابر تقسیم‌بندی شده‌اند؛ مسلمان و نامسلمان؛ سنی و شیعه، زن و مرد، پشتون و غیر پشتون، ملا و تحصیل‌کرده، سمت جنوب و سمت شمال و… اما در این میان تبعیض علیه زنان، بدترین تبعیض سیستماتیک طالبان علیه زنان بود که طی یک و نیم سال روز به روز اجرا شد و آخرین اقدام از سلسله اقدامات ضدانسانی طالبان بسته کردن دروازه‌های مکاتب و دانشگاه‌ها به روی زنان بود.
طالبان می‌دانند که اگر زن تحصیلات عالی داشته باشد، به ابزار جنسی تقلیل نیافته و برعکس از جایگاه انسانی برابر، به مطالبه حقوق خود در جامعه می‌پردازد و با فعالیت در عرصه‌های اقتصاد، سیاست و اجتماع در میدان زندگی به نقش‌‌آفرین جدی تبدیل میشود که به هیچ روی برده‌ی جنسی انسان‌های عقده‌ای و قرون وسطایی نخواهد شد. به هر حال، طالبان که به زعم خودشان افغانسان را به کمک امریکا، رژیم فاسد جمهوریت غنی و استخبارات ایران، روسیه و پاکستان «فتح» کرده‌اند، اکنون به «فتح» زنان این کشور کمر بسته‌اند و در سراسر کشور خریداری دختران معصوم را به راه انداخته‌اند؛ چه با تطمیع شماری از خانواده‌ها با پول و چه با تهدید شماری دیگر با زور. سرکوب رسانه‌ها و برخورد خشونت‌‌بار با کسانی که این پدیده را گزارش‌دهی می‌کنند، برای بی‌خبر نگه داشتن افکار عمومی داخل و خارج، زمینه را مساعد کرده است تا این موج زن‌‌بار‌گی مذهبی در سراسر کشور جریان داشته باشد، بی‌امکان اعتراض از سوی هیچ کس.
بستن درهای دانشگاه‌ها به روی دختران افغانستان گام دیگری در راستای تضعیف و سیاه کردن بخت دختران افغانستان است، تا راه به ماجراجویی‌‌های جنسی فرماندهان این گروه گشوده شود. بنا بر تجربه تاریخی، دستگاه‌های جبار و خون‌خوار، امکان برخورداری جنسی را انگیزه‌ای برای جنگجویان خود می‌ساختند تا با شور و شوق بیش‌تری بجنگند و آدم بکشند که طالبان این سیاست را به صورت آگاهانه به پیش می‌برند. امروزه گرفتار شدن میلیون‌ها انسان جامعه در چنگ فقر، تبعیض و محرومیت، راه همواری را برای نشاندن عطش جنسی طالبان فراهم آورده است. سوال این است که چرا جهان در قبال این جزیره‌ی امن تروریستان توجه نمی‌کند و چرا با عمل به مسئولیت‌های شان طبق مواد لوایح و کمیسیون‌های بین‌المللی که افغانستان نیز عضو آن است، به صورت جدی به این ابزارهای منطقه‌ای و مذهبی نمی‌فهماند که دست از این جنایت بردارید و اجازه بدهید که مردم افغانستان مثل سایر ملل جهان زندگی آبرومندانه داشته باشند. جامعه جهانی باید باید در کنار مردم افغانستان بایستند و اجازه ندهند که طالبان فهم قبیله‌ای و مذهبی خشک و بسته‌ی خودشان را بر عموم مردم افغانستان تحمیل کنند.
